25 – 28 Januari 2022
Mam, Pap en Isa zijn zondags vertrokken naar WIllingen in Sauerland. Mart zou gaan skien maar toen dat onverhoopts niet doorging zag ik het wel zitten om alsnog een paar dagen naar Willingen te gaan. Je bent er immers zo. Zo gezegd, zo gedaan en dinsdag ochtend na het ontbijt vertrek ik richting Duitse grens. Alle paperassen die je tegenwoordig nodig hebt zijn ingevuld so no stopping me. Alhoewel, daar dacht de Duitse Zoll anders over. Moest ze volgen. Ik bedacht me alleen dat ik het kentekenbewijs van de auto niet bij me had dus kort oponthoud en weer verder en gelukkig was het dat ook, ook al was ik toch een beetje verdacht: geen kenteken, auto van vriend, geen eigen hotel boeking, in Colombia geboren en vaak op reis. Nou ja, vaak? Voor Covid dan. Of ik de kofferbak even open wilde maken. Reistas hoefde niet open en prettige reis verder. 10 minuten later zat ik weer op de snelweg.
Moest vanaf hier nog een uurtje dus mijn geplande koffiepauze maar gelaten en in een stuk verder gereden. Het hotel Friederike waar mam en pap zaten ligt net buiten Willingen in Stryck. Je rijdt dus al door Willingen heen dat overigens aandoet als een skidorp. Bij aankomst zijn mam, pap en Ies bijna terug van hun ochtend wandeling en zitten we al snel in de Theke voor een kop koffie en een m2 gebak. Als we die op hebben gaan mam en Ies even zwemmen en loop ik met pap naar WIllingen. Omdat ik geen booster vaccinatie heb tegen Covid en in Duitsland de regels in de Horeca nog iets strenger zijn dan in Nederland moet ik om de 24 uur een bewijs van gezondheid halen. Dat kan in Willingen dus we combineren het aangename met datgene wat moet.
De wandeling naar Willingen is prachtig. Er ligt een laagje sneeuw en het is een leuk wandelpad. Bij de VVV vragen we of we echt elke 24uur moeten testen maar dat blijkt helaas het geval te zijn. Bij de Best Western kan het en het is nog gratis ook. Blij verrast ben ik met een lollie test die ik ook nog eens zelf mag uitvoeren. Zo is het prima te doen. In de tijd dat wij weer richting hotel lopen heb ik de uitslag binnen in mijn mail. Helemaal fijn en loopt dus op rolletjes. Eenmaal terug bij het hotel ga ik ook nog even zwemmen en daarna gaan we borrelen. Al snel daarna sluiten we aan bij het dinner waar we vanavond een buffet hebben. Prima en lekker en gelukkig allemaal in kleine porties gesneden waardoor je van alles wat kunt proeven. Na het eten gaan we nog even een kopje thee drinken op de kamer en worden de eerste handjes handrommee gedaan. Snel daarna gaan we naar bed en slaap ik wat onrustig omdat ik mijn plekje niet kan vinden.
Als we de volgende dag wakker worden, heeft het gesneeuwd en ligt er een prachtige witte deken over het landschap. Dat belooft een mooie wandeling te worden na het ontbijt wat overigens goed verzorgd is. Dikke jas aan en muts op en richting de U1. Het hotel ligt echt middenin een wandel paradijs en wij hebben de U1 op het programma staan. In het begin is het even zoeken maar dat geeft helemaal niet want het is echt prachtig. De bomen liggen vol sneeuw en we vermaken ons. Het doel voor de ochtend is een hut halverwege de route – Graf Stolberghutte – waar we even kunnen ontdooien, want er staat toch wel een straffe wind. We warmen op met wat warme drankjes en wederom een m2 taart. Als we weer een beetje bij zijn, vervolgen we de route terug naar het hotel.
Wij hebben ruim 11km gelopen en zijn lekker doorgewaaid. Prachtige omgeving. Eenmaal terug in het hotel moet ik even naar Willingen om me te laten testen. Ik pak even de auto en pap wil meteen even iets bij de Aldi halen. Daar is nl ook een test lokatie. In tegenstelling tot de Best Western mag je hier echter niks zelf doen. Niet je eigen gegevens invoeren en niet je eigen lollie draaien. Dat is dan ook wel even andere koek. Een uur later voel ik nog het gevrot in mijn keel.
Eenmaal terug bij het hotel heb ik nog steeds de uitslag niet. Waarschijnlijk verkeerd mijn gegevens ingevoerd. Dus nog een keer terug en ja hoor mijn emailadres verkeerd ingevoerd. Gelukkig hoef ik de test niet nog een keer te doen en geven ze mij een geprinte versie van het certificaat mee. Als we weer in het hotel zijn, borrelen wij even op de kamer en sluiten we dan weer bij het dinner aan wat dit keer mise en place is. Ook weer helemaal prima. Het ritueel van de avond ervoor herhaalt zich een beetje want na het eten drinken we nog een kop thee en spelen nog wat handrommee.
De volgende ochtend ziet het er nog steeds wit uit maar het heeft geregend waardoor het meeste van het sneeuw wel weg is en het er niet echt als wandelweer uitziet. Pap wil graag naar het startpunt van de langste skischans van Europa lopen en ik wil wel mee. Ies en mam wachten het weer een beetje af want erg lekker ziet het er niet uit. Wie de langste schans wil zien moet er op rekenen dat je een berg oploopt. Helaas loopt het pad over de weg en met de regen is het wat viezig. Helemaal als er auto’s voorbij rijden. Daar hadden wij ons een beetje in vergist maar eenmaal boven is het uitzicht ok. Had me er iets meer van voorgesteld, helemaal omdat het WK morgen begint, maar ach leuk om gezien te hebben. Het vervolg van ons pad na de schans is mooi en loopt ook fijn naast de loipe. Echt weer even terug naar het mooie landschap van gisteren. Helaas veranderd dat weer als we richting startpunt terug willen lopen. Het is glad en brokkelig en loopt niet echt relaxed. Gelukkig bieden de spikes die wij onder de schoenen binden wel wat soelaas maar prettig is anders.
Als we er bijna zijn zien wij mam en Ies onze richting uitlopen. Wij maken nog iets van een rechtsomkeert om met hun verder te wandelen maar door de regen is het ook meteen gedaan voor vandaag als wij bij het hotel in de buurt komen. Daar drinken wij nog een bakje koffie en nemen ter afsluiting nog maar een keer een m2 koek erbij.
Dan is het ook weer tijd voor mijn afsluitende lollietest die ik dan toch maar weer bij de Best Western ga doen. Loopt wederom gesmeerd en bij thuiskomt heb ik de uitslag alweer binnen.We gaan nog even zwemmen en halen daarna wat drankjes bij de bar en spelen nog een paar handjes kaart alvoeren wij de laatste avondmaaltijd gaan nuttigen. Alles prima.Nog een bakje thee om het af te sluiten en dan lekker naar bed.
Wij ontbijten een beetje bijtijds en vertrekken daarna vrijwel direct omdat kennelijk mijn rijbewijs verloopt op maandag en ik nog even pasfotos moet laten maken voordat ik een afspraak heb bij de gemeente. Terugreis gaat snel mede door het fijne weer en ik ben op tijd terug om de zaakjes te regelen.
Fijn om even in het Wnterse landschap geweest te zijn.