20 April, 2024
Jaaa, ik mag eindelijk weer een keer op reis voor werk en omdat ik met collega’s ga die eerst nog naar Zwitserland moeten, hebben we een heel kort maar intens verblijf in Italië maar wel een die op vrijdag eindigt. Sinds ik voor werk naar Sicilie ga, zeg ik al dat ik een keer de Etna op wil maar telkens kwam het er niet van omdat we al een dag voor het weekend terug gingen of weet ik wat. Nu dus niet en mag ik mijn verblijf verlengen met het weekend. Eindelijk gaat het gebeuren. Leverancier hoort van mijn plannen en geeft aan dat hij ook mee wil en de account manager is ook nog nooit geweest dus die wil ook wel mee. Uiteindelijk zijn we met z’n 4en en de leverancier zou de leverancier niet zijn als hij het niet weer tot in de puntjes geregeld zou hebben. Ik word om 9:15 opgehaald en gaan vervolgens de gids voor de dag ophalen bij een benzine pomp waar we meteen nog een keer gebruik maken van het toilet en er een kop koffie gedronken wordt. En dan rijden we langzaam maar zeker de Etna op en worden we van veel informatie voorzien door de gids. Zo horen we dat leven op de Etna relatief veilig is omdat het geen explosieve vulkaan is, zoals de Vesuvius en de Stromboli die echt vuur spuwen. Als een Etna uitbarst vloeit lava langzaam waardoor je tijd hebt om te vluchten. Lava stroomt zo’n 3km per uur. Langzaam dus. Ook rommelt de Etna dagelijks wat goed is, heeft ze 3 main kraters en zo’n 300 zij kraters die ontstaan als de druk in de main kraters te hoog wordt. Bij elke uitbarsting is een andere main krater de hoogste omdat de kegel daarmee omhoog gestuwd wordt. Etna is mama en vrouwelijk en is voor een groot deel eigendom van de kerk Heel interessant allemaal.
Na 1.5uur komen we aan op 2100m hoogte waarbij we 2 van de zijkraters gaan bezoeken. De temperatuur is een stuk lager dan in Taormina maar dat is niet de reden dat het koud is. Er blaast een enorme harde wind en die is freezing.
Na de wandeling bij broer en zus krater Silvestre gaan we richting gondelbaan die ons naar 2500m gaat brengen en waarvandaan we overstappen in de bussen die ons verder brengen naar 2900. Naar de top van de kraters kun je niet omdat uit de Etna elke dag gassen vrijkomen die giftig zijn. Gelukkig staat de harde wind goed anders hadden we hier niet naar toe kunnen gaan.
Na de busrit van zijn 15min komen we dus op de 2900m aan waarna we een gids moeten volgen. De wind waait hier extreem hard en daardoor is het echt koud. Als we aan het laatste stukje wandeling beginnen, stopt hij opeens omdat we kennelijk op nog een bus moeten wachten. Zou 5 mijn duren maar duurt uiteindelijk bijna een kwartier. Niet echt fijn met die wind. Geeft wel even kans om wat foto’s te maken maar je vingers zijn meteen koud als je je handen uit je zakken haalt dus daar zijn we redelijk snel klaar mee. Als de bus er dan eindelijk is gaan we in slakken tempo een stukje van de berg op. Op het topje waai je bijna weg. Daar mogen we even onze hand op warme aarde leggen en kunnen we iets uit de wind zitten wat niemand doet maar ik wel een eigenijk is dat best fijn want de aarde onder je butt is gewoon warm…
Als onze eigenlijke gids ziet dat wij het eigenijk wel gezien hebben, mogen we de groep verlaten en gaan we weer richting bus. Het was prachtig maar die wind… Mijn hemel. We komen net te laat om met de bus mee te kunnen, die is vol en schuilen we dus even achter de bus van de gidsen totdat de onze komt. Dan is het bijna dringen om een plekje te krijgen maar we zitten erin. Bij de 2500 meter pakken we meteen de gondel. Met de enorme wind zou het nog kunnen zijn dat ze de gondel stoppen en daar hebben we allemaal geen zin in. Je hoeft dan niet te lopen maar dan ga je met de bus wat nog wel eens lang kan duren.
Bij terugkomst op 2100m gaan we heerlijk lunchen bij een van de vele tentjes en rijden daarna terug naar Taormina waar ik nog een nachtje blijf.
Ik eet ondanks dat ik geen trek heb op een van de gezellige terrasjes en ga dan terug naar het hotel.
De volgende ochtend spreek ik nog af met een oud collega van de leverancier en ga dan weer richting vliegveld.
Zo blij dat dit nu eindelijk gelukt is.
Zaterdag 10 Februari, 2018
Zoals gezegd mag ik af en toe voor mijn werk op reis. Dit keer was dat Sicilië en het net aan de overkant van de strait of Messina gelegen Reggio Calabrië. Door de planning van de reis kon ik helaas pas op zaterdag weer naar huis wat me dan wel even de tijd gaf om dit leuke plekje redelijk hoog in de bergen van Sicilië te bezoeken. Ik kan me voorstellen dat het hier in de zomer wemelt van de toeristen maar nu was het redelijk rustig en wonder boven wonder hadden we voor het eerst na een week regen ook een beetje zon dus dat maakte de zaterdag wel een stuk aangenamer. Maakte het helemaal machtig dat de Etna ook van zich liet horen. Toch bijzonder als je zo dicht bij een actieve vulkaan verblijft.