Eindelijk gaat het dan gebeuren. De reis die ik al zo lang wil maken gaat dan eindelijk beginnen!
Route (groene lijn)
Agenda
| Datum | Dag | Plaats | Hotel | Inclusief |
| 17-feb | wo | Vlucht Santiago | 20:55 vertrek KL0701 | |
| 18-feb | do | Aankomst Santiago | Hotel Panamericano | Ontbijt |
| 19-feb | vr | Vlucht Temuco | Lan Chile | 8:25 vertrek, 9:45 aankomst |
| 19-feb | vr | Auto Europcar | 10:00 ophalen | |
| 19-feb | vr | Pucon | Apart hotel Monte Verde | Ontbijt |
| 20-feb | za | Pucón | Apart hotel Monte Verde | Ontbijt |
| 21-feb | zo | Las Cascadas | Las Cascadas hotel | Ontbijt |
| 22-feb | ma | Puerto Varas | Hotel Bellavista | Ontbijt |
| 23-feb | di | Puerto Montt, huurauto inleveren 18h30 | Ontbijt | |
| 24-feb | wo | Busreis Puerto Montt – Bariloche | ||
17 februari 2016 – Santiago de Chili
Wow! De reis die al zo lang op mijn verlanglijstje staat gaat eindelijk beginnen. We vertrekken pas laat, 20:55, dus wij hebben alle tijd van de wereld. Ga toch maar werken. Hoop dat de tijd zo wat sneller gaat en dat ik op die manier moe genoeg ben om toch nog wat te kunnen slapen. Op tijd vertrekken wij richting Huizen waar we de auto achter laten en onze ride naar Schiphol klaar staat. We hebben alle tijd op Schiphol waar we dachten nog even wat te kunnen eten ware het niet dat half Schiphol achter de douane onder reconstructie is met als gevolg dat bijna niks open is. Wij vinden uiteindelijk een tentje bij een hele andere slurf waar we een kroketje eten. Daarna dwalen wij nog wat rond, drinken nog een kop koffie en gaan dan eindelijk aan boord van de 777-300. Net vliegtuig met veel meer beenruimte als ik verwachtte dus ik ben tevreden ware het niet dat ik een hele chagrijnige Franse vrouw naast me h
eb zitten die aan het tieren is naar haar man die naast Martin zit. Daarna leest ze ook de purser nog even de les die het uiteindelijk voor elkaar krijgt om de vrouw te bedaren door haar weer naast haar man te plaatsen. De piloot heet ons welkom op de vlucht KL0701 naar Buenos Aires die maar liefst 13 uur en 40 minuten gaat duren. Mijn hemel…echt? Ik hoop dat het infotainment wat afleiding gaat geven. Na take-off krijgen wij eigenlijk direct iets te drinken en vrijwel meteen daarna wat te eten. Ik kijk een halve film waar ik eigenlijk geen zin in heb dus probeer toch maar wat te slapen. Dat lukt gelukkig met af toe wakker worden. Uiteindelijk gaan de 13 uur en 40 minuten vrij snel.
18 februari
In Buenos Aires moeten wij het vliegtuig uit ondanks het feit dat wij met dit toestel verder vliegen naar Santiago. Niet zo heel erg. Kunnen wij even de benen strekken. De weg naar de gate gaat vrij snel en na 40 minuten gaan we weer aan boord. De vlucht duurt net iets minder dan 2 uur. Jammer dat wij niet bij een raam in de buurt zitten want het zicht op de Andes is weer spectaculair. Net als de laatste keer dat wij hier waren, gaat het bij de douane echt supersnel en staan wij binnen no time bij de bagageband die er net iets langer over doet. Eenmaal buiten gaan we eerst even pinnen en zoeken wij een taxi op. Binnen 30 minuten staan wij voor ons hotel midden in het centrum. Prima hotelletje voor een nacht. Wij douchen en gaan meteen de stad in. Ik herinner me veel van de vorige keer dus een echt doel hebben wij niet. Wij lopen een beetje door de winkelstraten waar het zo druk is dat je eerder denkt dat het een weekend dag is dan een donderdag middag. Bij een lokaal tentje eten wij wat empanadas en slenteren dan over de overdekte markt. Dat vond ik de vorige keer al heerlijk. Daarna lopen we richting cerro Santa Lucia waar we tegen beter weten in een uitzicht over de stad willen gaan bekijken. Tegen beter weten in want wij zien vanaf de straat al dat de bergen die wij eigenlijk hopen te zien onder een dikke pak smog liggen en dus niet te zien zullen zijn. Ach ja…houdt ons nog even bezi
g. Zoals gezegd het uitzicht valt een beetje tegen maar als wij weer met beide benen op straat level staan is het in ieder geval een mooie tijd om een terremoto te gaan drinken in La Piojera. De tent waar je die gedronken moet hebben. Vorige keer ook gedaan en wij vonden het wel de moeite om dat nog een keer te doen. Met de weinige slaap die wij gehad hebben doet de Terremoto zijn naam eer aan en voelen wij ons na een zo’n drankje wel rijp om heel even op bed te gaan liggen. Even voetjes omhoog om vervolgens dicht bij Plaza de la Moneda, op aanraden van de receptie in het hotel, bij La Novillera te gaan eten. Wilden eigenlijk naar de vismarkt terug maar hadden geen zin om weer zo’n stuk te lopen. Het eten is prima en we liggen om 20:30 lekker op tijd in bed waar niet heel veel later meteen het licht uit gaat.
19 februari – Pucon
Bijtijds op en dat gaat ons redelijk makkelijk af door de beperkte jetlag die wij hebben. Onze vlucht naar Temuco vertrekt om 8:25. Taxi zoals met de receptie afgesproken staat netjes op de afgesproken tijd voor de deur en binnen no time staan wij op het vliegveld. Na controles drinken wij een kop koffie met een akelig zoet broodje alvorens wij het vliegtuig weer in gaan.
Eenmaal in het vliegtuig hebben we ongeveer een half uur vertraging omdat er nog getankt moet worden. Als wij dan eindelijk op weg zijn, is de vliegtijd zo voorbij door wederom de schitterende uitzichten. De Andes maakt na verloop van tijd baan voor meerdere vulkanen. Wow! Supermooi! Na een uur en een kwartier ongeveer landen wij op Temuco airport. Ziet er echt allemaal mega modern uit. De afhandeling bij Europcar duurt iets langer maar alles is tot in de puntjes geregeld. Zelfs de man bij de afgifte heeft alle details al ingevuld en is zo gedetailleerd geweest dat wij alleen nog maar met het volste vertrouwen weg kunnen rijden. Wij gaan richting Freira en dan richting Villarica. Her stoppen wij even voor de eerste aanzichten van de vulkaan Villarica. Wow! Wat een beauty! Door Villarica is het een beetje een challenge. Veel stoplichten die precies 1 auto per keer doorlaten. Als wij dan eindelijk de weg vervolgen naar Pucon worden wij meerdere malen door brandweerwagens, politiewagens en ambulances ingehaald. Oh nee, en dan staan we vast. Het staat stil! 1 km achter ons reden wij langs een aardig restaurant en besluiten rechtsomkeert te maken. Eerst maar even iets eten! Deutsche Bierstube?? Niet echt wat we voor ogen hadden maar wij zitten heerlijk buiten en het eten vult de magen. Ondertussen kunnen wij zien hoe het met de file gaat. Tegen 2 uur, als het lijkt te gaan rijden, doen wij dat ook. Het gaat haperend maar uiteindelijk komen wij in onze oase…Monte Verde Hotel en apartments. Het is 14:30 maar het appartement is nog niet klaar. Wij moeten minstens 20 min wachten. Daar hebben we niet echt zin in dus wij besluiten ondanks de file toch maar even richting Pucon te rijden. Wat een apart “ski achtig” dorp is dit. In plaats van mooie bergen heb je hier de mooie vulkaan op de achtergrond. Ik geniet. Wij lopen even langs de winkels en wat toeristenwinkels om te bedenken wat we morgen gaan doen. Ik weet wel wat ik het liefste zou doen (de Villarica beklimmen) maar helaas dat zit er echt niet in…. sigh! Wij rijden rond 16:30 terug naar het appartement en worden verrast met een geweldig appartement. Jammer dat het op 5km rijden van de stad ligt…wij hebben net wel wat spullen gehaald voor een borrel maar nu we zien wat voor facilitieiten we in het appartement hebben, hebben wij eigenlijk geen zin meer om later, lees na een borrel, naar de stad te rijden voor wat eten. Wij besluiten dus nu meteen terug te rijden en alsnog wat eten te halen omdat wij ook een keukentje hebben en vanmiddag al aan de frites hebben gezeten. Snel heen en weer. Palta, Mango, Blauwe bessen…heerlijk!!! Nu lekker aan het genieten met een schitterend uitzicht, een heerlijke borrel en een overheerlijk zonnetje! Genieten!
20 februari
Wij zijn vroeg wakker en besluiten ook lekker op tijd op te staan. Wij maken lekker het ontbijt klaar wat ze ons gisteren hebben geleverd en genieten daar met volle teugen van. Bekijken even de opties die wij vandaag ter beschikking hebben en gaan dan lekker op tijd op pad. De zon schijnt en het is een heerlijk fris temperatuurtje buiten. Wij besluiten meteen in de richting van de vulkaan Villarica te rijden. Daar blijken een paar senderos te zijn waarbij je niet echt de vulkaan beklimt maar wel mooie uitzichten hebt. Omdat wij het niet precies weten stoppen wij even bij het Conaf rangers kantoor waar wij met veel vriendelijkheid verder geholpen worden. Hij geeft ons aan het mirador de los crateres pad te gaan lopen. In totaal zo’n 4 uur heen en terug. Niet verder meer twijfelend rijden wij richting het startpunt van het pad. De weg erheen bevestigd de beslissing. De Villarica ligt er fantastisch bij. Bij het startpunt van het sendero nemen wij uiteraard de nodige foto’s en beginnen aan de wandeling. Het eerste stuk gaat over lava maar al snel gaan we het bos in wat een heerlijke verkoeling geeft. Het pad gaat nu bijna uitsluitend omhoog, 4 km lang. Prachtig bos met af en toe een indicatie bord met welke afstand je hebt afgelegd en zo af en toe een informatief bord over vogels ed. Bij km paal 3 heb je een schitterend mirador waar je van de hele omgeving kunt genieten. Vanuit hier is het nog 1 km naar el mirador de los crateres. Ik vind het een prachtige wandeling met schitterende uitzichten. Weinig publiek! Ook een pre. Na van wat uitzichten genoten te hebben bij het eindpunt roept de jongste van een Chileense familie die daar ook zit: Condor! Wow! Inderdaad Condor! Wat een prachtige vogel. Na genoten te hebben van de condors en het uitzicht we head down. Als ik halverwege het lava pad nog een keer omkijk zien wij nog 3 condors! Wow! Halverwege het pad komen wij een Nederlandse Zwitser tegen die meldt dat hij een Noord Amerikaanse specht heeft gezien. Te gek. Wij zien er twee. 1 met een blauwe kuif en 1 met een geheel rode kop. Geweldig als je ze tegen een bom hoort pekken. Na nog 500 li
zzards ontwijken zijn we na een uur alweer beneden. Lekker doorgelopen kennelijk… Wij pakken de auto en rijden na een laatste uitzicht van de Villarica naar een paar Saltos die ze ons gisteren in het toeristenbureau hebben aangeraden. Als wij bij de eerste komen lijkt het wel een Chileens pretpark. Verschrikkelijk hoe veel mensen er zijn. Los Ojos Salto en Laguna verde laten wij snel achter ons en gaan terug naar het centrum om daar een hapje te gaan eten. Het is overal voornamelijk de snelle hap die wij dan ook maar enigszins nemen met een heerlijke michelada die wij wel verdiend hebben. Eten is niet ok maar komen wij wel mee door. Wij kopen nog even een paar dingetjes bij de supermarkt voor vanavond en zoeken dan heerlijk de rust op van ons appartement. Wat een oase is dit. Lekker even douchen en op de bank hangen want we zijn ondanks het smeren toch redelijk verkleurd en hebben dus even genoeg zon gezien. Eten wederom een heerlijke salade met oh zo heerlijke palta en gaan dan lekker naar het heerlijke bedje.
21 februari – Las Cascadas
Opnieuw zijn wij op tijd wakker en hebben bijna hetzelfde ritueel als gisteren; op tijd op en ontbijten hetgeen ze gisteren hebben gebracht. Om 9 uur vertrekken wij, nadat wij hebben geprobeerd de bustickets te printen via het extreem trage netwerk dat ze hier hebben. Laat maar dat gaan we ergens anders doen. Boeken nog wel even een hotel op onze volgende plek en gaan dan via Villarica, Lican Ray, Los Lagos, Osorno, Puerto Octay naar Ensanada.
Tussendoor stoppen wij om te tanken en om van het machtige uitzicht van de Osorno te genieten. Wow! Dan naar Hostal Quila. Via een gravel road van 3 km komen wij na een of andere chemische plant uit bij een plek waar wij eigenlijk het liefst meteen rechtsomkeert maken. What the f***? Aan het water?? Aan de voet van de vulkaan?? Als wij binnen komen en bedenken hoe wij hier onderuit komen komt de hippie gastheer naar ons toe om ons te melden dat hij geen kamers heeft…huh?? Vraag of hij internet heeft zodat ik iets anders kan zoeken. Hij biedt aan iets voor ons te bellen maar we kijken liever even zelf. Vanochtend twijfelden wij tussen twee plekken. Nu dus even kijken of wij die andere nog kunnen boeken. Betekent wel dat wij weer 20km door de haarspeldbochten terug moeten maar ja het zij zo. Eenmaal terug bij Las Cascadas zijn wij blij. Het hotel is eigenlijk te nieuw voor een ziel maar het heeft een heerlijke tuin en heeft een privé strandje aan de Lago Llanquihue en lekkere grote kamer met dito bed. Wij zijn meer dan blij. Gooien alles in de kamer en kopen wat in de minimarket en gaan lekker in de tuin zitten. Perfect einde van een mooie dag!
Waar was ik gebleven? Oh ja wij zaten heerlijk aan het Llanquehui meer in het zonnetje. ’s Avonds genieten wij nog van het zonnetje en maken de nodige foto’s. Aangezien er niet echt veel restaurants in Las Cascadas lijken te zijn besluiten we maar in het hotel te blijven eten. Geen onverstandige keuze. We eten een heerlijk stuk zalm met een quinoa salade en nemen dan een kop thee mee naar de kamer. Valt nu eigenlijk pas op dat wij geen tv hebben. Ik zoek nog naar wat info op het internet en ga dan heerlijk met het klotsen van het water tegen de stenen slapen. Lijkt wel of wij aan een strand zitten.
22 februari
Wij slapen lekker uit want het weer buiten belooft niet heel veel goeds. Wat zullen wij gaan doen? De weersverwachting is ook zodanig dat dit niet snel gaat veranderen. Uiteindelijk maar douchen en in ieder geval gebruik maken van het ontbijt wat helaas tegen valt. Maar…we worden wel getrakteerd op de welbefaamde Kuchen waarvan je naast de weg zo veel bordjes ziet. Uitchecken en eerst maar naar de waterval waar dit dorp zijn naam door heeft gekregen. Over een leuk sendero bereiken wij in ongeveer een half uur La Cascada. Indrukwekkender als ik verwacht had met een leuke wandeling erheen na een avontuurlijke hobbel weg om er te komen.
Wij keren om en rijden naar Lago Todos los Santos. Met een beetje zon moet dit meer enigszins groen kleuren maar met de straffe wind en de weinige zonnestralen is daarvan niets te zien. Wij drinken een veel te dure koffie bij de lodge en besluiten dan maar richting Puerto Varas te gaan. Het weer gaat niet meer beter worden. Onderweg stoppen wij nog voor een broodje zalm, Duits formaat, en rijden dan verder naar onze overnachting van vanavond. Het hotel Bellavista is makkelijk gevonden. Prima kamer met als het niet zo bewolkt zou zijn een prachtig uitzicht op de vulkaan Osorno. Nu dus niet. Wij gooien de spullen neer en gaan maar eens kijken hoe Puerto Varas eruitziet. Niet al te groot is de eerste conclusie en omdat het nu echt begint te regenen besluiten wij maar naar het hotel teug te lopen waar wij lekker met een uitzicht op een vulkaanloos meer een heerlijke borrel drinken en de accommodaties voor de volgende dagen boeken. Tegen etenstijd lopen wij naar een Amerikaans uitziend fast food keten met typische gerechten van hier, lees zalm, en gaan dan naar de kamer.
23 februari – Puerto Varas
Gisteren leken de weersvoorspellingen beter dan dat ze er om 7 uur uitzien. Helaas. Wat nu? Douchen, ontbijten en dan toch maar richting los Saltos de Petrohue rijden. Gelukkig allemaal niet voor niets. Ja, er zijn nog wolken maar wij zien ook de vulkaan en daar was gisteren niets van te zien. Wij lopen wat van de paden bij de Petrohue saltos en maken de nodige foto’s en gaan dan naar de Osorno zelf. Toch zelf even op de vulkaan ondanks de vele wolken. Na een prachtige rit kom je bij de teleski. Apart! Eigenlijk wilde ik eerst en stoeltjes lift nemen en een canopy naar beneden maar eenmaal daar heb ik geen zin om in het traagste liftje ooit te gaan zitten. Wij lopen door de wolken langs de red crater. Of ik echt blij ben met deze tocht zal op de weg naar beneden duidelijk worden….Het gaat allemaal goed. Eenmaal terug in het skistation besluiten wij richting Puerto Montt te rijden.
Af en toe zien wij de Osorno nog maar dan verdwijnt hij weer onder een dik wolkendek. Bye bye beauty! In Puerto Montt is het even klooien met cc bij een benzinestation wat wij uiteindelijk ook maar laten om lekker bij een volgende het voor je te laten doen. Het hotel is niet moeilijk vindbaar maar wel moeilijk bereikbaar door de vele eenrichtingswegen maar komen er uiteindelijk snel.
Omdat het hotel in een drukke doorgaande weg ligt, kunnen wij net even de auto voor het hotel zetten om de spullen eruit te halen en in te checken zodat wij daarna de auto retour kunnen geven. In de straat achter ons hotel zit Europcar waar de afhandeling snel geschiedt. Wij dwalen een beetje door de stad op weg naar de busterminal zodat wij weten waar we morgen vroeg moeten zijn voor onze rit naar Bariloche, Argentina. Het is lekker weer in Puerto Montt maar voelt fris aan door de Grote Oceaanwind die er is. We willen eigenlijk even op een terras zitten maar als wij die niet vinden kopen wij wat lekkers in de supermarkt en gaan dan maar op de hotelkamer zitten ondanks het feit dat wij daar niet echt zin in hebben. Goede kans om even dit verhaal verder af te maken.
De laatste avond in Chile was er niet een om naar huis over te schrijven. Wij zijn gaan eten in Tabla de Ancla. Een foutere keuze hadden wij niet kunnen maken. Gefrituurde…wat is dat eigenlijk. Wat op een Cordon Bleu had moeten lijken was een doordrenkte vet bal. Iets van geprobeerd maar uiteindelijk weinig van gegeten. Het was niks. Nog gevraagd of dit normaal was maar de salade was al niet veel beter. Betalen en wegwezen.
24 februari
Kort geslapen. De wekker ging op tijd. Nog net even tijd gemaakt voor het ontbijt en toen met de remise bus naar de terminal de autobuses waar de chauffeur ons nog net even op tijd waarschuwde dat wij eruit moesten. Daar nog een ruime 20 minuten gewacht voordat de bus van Andesmar zijn intrede maakt. Alles gaat daarna vrij vlot en zijn wij snel op weg naar Osorno. Hier pikken wij nog een paar mensen op waarna we een bus bingo spelen voor een fles wijn. Grappig. Nooit meegemaakt. Ik moest er nog een voor bingo maar iemand was me dus net voor. Dan rijden wij door Puyehue en dan zijn wij al snel bij de Chileense kant van de grens met Argentinië.
Deze reis wordt vervolgd in Argentinië.