Route
Agenda
| Datum | Van | Naar | Hotel |
| 24 Juni 2015 | Amsterdam | Reykjavik | Guesthouse Alba |
| 25 Juni | Reykjavik | Saudarkrokur | Guesthouse Mikligardur |
| 26 Juni | Saudarkrokur | Husavik | Guesthouse Stadarholl |
| 27 Juni | Husavik | Guesthouse Stadarholl | |
| 28 Juni | Husavik | Egilsstadir | Hotel Eyvindara |
| 29 Juni | Egilsstadir | Höfn | Glacier Hotel |
| 30 Juni | Höfn | Kirkjubaejarklaustur | Geirland Hotel |
| 1 Juli | Kirkjubaejarklaustur | Geirland Hotel | |
| 2 Juli | Kirkjubaejarklaustur | Vik | Vellir |
| 3 Juli | Vik | Fludir | Guesthouse Grund |
| 4 Juli | Fludir | Keflavik | Guesthouse Keflavik |
| 5 Juli | Keflavik | Amsterdam |
24 Juni 2015 – Reykjavik
Vandaag begint dan eindelijk de vakantie die wij al twee jaar voor ogen hadden en die wij dan eindelijk in Januari van dit jaar geboekt hebben. Toen wist ik nog niet dat ik in Maart vreselijk mijn knie zou bezeren. Ik was dus vanochtend op zijn zachts gezegd best wel zenuwachtig. Zou ik wat ik voor ogen had wel waar kunnen maken en zou mijn knie het aan kunnen. Op goed geluk dan maar. Annuleren konden en wilden we ook niet.
Het vliegtuig vertrekt pas rond twee uur dus ik heb voldoende tijd om mijn tas rustig in te pakken. Martin biedt gelukkig aan om ons weg te brengen want wat pak je nou in voor een land waar het van het ene op het andere moment kan regenen, hagelen, sneeuwen (??), de zon kan schijnen en wat kan het eigenlijk allemaal nog meer? Tas is dus best zwaar en ik zie het eigenlijk niet zitten om dat in het openbaar vervoer mee te zeulen.
Ies is op de afgesproken tijd bij ons en binnen no time zijn we op Schiphol. Omdat wij thuis zijn ingecheckt kunnen wij eigenlijk zo doorlopen naar de bagage afhandeling en zijn wij ook zo door de douane. Achter de douane eten wij nog even een broodje en als ook die op is wachten wij op boarding. Helaas staat op het eigenlijke moment van boarden het vliegtuig nog niet aan de gate. Een kleine 30 minuten later gelukkig wel en gaat het boarden ook zodanig snel dat wij maar met zo’n 20 minuten vertraging vertrekken. De vlucht gaat 2 uur en 50 minuten duren. Gelukkig gaan die snel voorbij met de praatgrage buurman naast me en een klein tukje. Eenmaal in Reykjavik ziet het weer er gelukkig redelijk uit. Het is tenminste droog dus daar zijn we al blij mee. Na de bagage kunnen wij zo de GrayLine bus in die in ons in een uur naar Reykjavik centrum brengt. Ik had vanochtend nog even op Google maps gekeken om te kijken waar ons Guesthouse stond en volgens mij zijn wij die al 3 x voorbij gereden als wij dan eindelijk bij een bus terminal stoppen met allemaal kleinere busjes die ons weer verder zullen brengen. De grotere bus stopt kennelijk niet bij elke Guesthouse. Na de wisseling van grote naar kleine bus staan wij binnen 10min voor het Alba Guesthouse. Het ziet er verlaten uit maar gelukkig opent uiteindelijk iemand toch de deur. Het is een wat ongewassen gastheer en hij is redelijk kort van stof. Schoenen uit bij de voordeur en dat is jullie kamer komt er nog net uit.
We droppen de spullen, gaan snel even naar het toilet dat wij met de andere gasten op de gang delen en lopen dan meteen richting Hallgrimskirkja. Een van de bezienswaardigheden van Reykjavik maar eerlijk; in elke andere stad zou ik verder 
geen moeite hebben gedaan om hem te bekijken. Bij gebrek aan andere bezienswaardigheden neem je toch even de tijd. Daarna lopen wij naar de Sun Voyager waar we even een paar foto’s schieten en dan naar de grootste winkelstraat van Reykjavik, de Laugavegur. Hier nemen wij een zijstraatje omdat wij in een boekje in het vliegtuig hadden gezien dat hier een goed seafoodgrill zou zijn. Die vinden wij zonder al te veel moeite en gelukkig hebben ze ook nog een tafeltje voor ons. We eten lekker de catch of the day: Wolffish en lopen dan om 21:30 bij klaarlicht daglicht terug naar het hotel. Dat is het mooie van Ijsland in de zomer. Het wordt zo goed als niet donker. Terug in het Guesthouse douchen wij nog even op de gang (even wennen dat het douche water naar zwavel ruikt), drinken nog even wat en proberen dan de slaap te vatten met het klaarlichte daglicht van buiten.
25 juni – Saudárkrókur
Omdat wij in IJsland twee uur tijdsverschil hebben met Nederland (het is 2 uur vroeger) zijn we redelijk vroeg wakker. Omdat er best wat mensen in het Guesthouse zijn gaan we maar meteen even douchen voordat we zo meteen moeten wachten. Als dat gedaan is en wij hebben onze spullen ingepakt is het ook tijd voor ontbijt dat overigens prima geregeld is. Om 9:00 zou Hertz ons komen halen om ons dan naar het autoverhuurbedrijf te brengen maar als wij om 8:00 klaar zijn met ontbijten besluiten wij erheen te lopen. Is maar 10 minuten lopen dus wij zijn er zo. De hele papier handel bij Hertz duurt daarentegen 4x zo lang. Helemaal van hun a propos zijn ze als ik een voucher voor een free upgrade uit mijn tas haal. Hadden ze nog nooit gezien. Als ik ze vertel dat ik die uit What’s on in Reykjavik heb gehaald krijgen wij ipv een Auris een Suzuki Swift 4WD mee. Prima! Even alle krasjes en dingetjes bekijken en off we go! Op naar het hotel waar wij de spullen inpakken en koers zetten naar Highway One, de ringweg die over het hele eiland loopt, richting Saudarkrokur. Als wij wegrijden begint het te regenen in de hoofdstad. Geluk bij een ongeluk want zo merken wij na een enorm krassend geluid dat wij geen achterruitwisserblad hebben. Meteen even terug naar Hertz dus. Binnen 5 minuten gelukkig opgelost. En hup weer verder.
Highway 1 brengt je in principe het eiland rond maar na Akranes (lange onderwater tunnel) en net voor Borgarnes nemen wij de 50 richting Reykholt. Wij willen net voorbij Reykholt de Hraunfossar en de Barnafoss bezoeken. Volgens de gids twee indrukwekkende watervallen. Wij vinden het absoluut de omweg waard! 
Vanuit hier weer een stuk terug naar Reykholt en dan verder de 50 volgen terug naar de 1 waar wij eerst Deildartunguhver bezoeken, de grootste heetwaterbron van IJsland en misschien wel de wereld. 180l kokend water levert deze bron per seconde. Niet super indrukwekkende site maar wel even leuk om gezien te hebben. Na een paar km zijn wij terug op de 1. Wij stoppen bij Bifrost om even iets te eten bij een tentje waar ze home made bread hebben om daarna de Grabrok te beklimmen.
Vanaf hier is het nog zo’n 220km naar onze eindbestemming en zover wij geïnformeerd zijn, zijn er verder geen bezienswaardigheden meer op dit laatste traject. Het landschap wisselt zo af en toe van kleur en van berg maar is vooral uitgestrekt, leeg, weids en machtig. Rond 16:00 zijn wij dicht bij Saudarkrokur. Nadat wij even bij een Informatiepunt gestopt zijn om wat inlichtingen te zoeken hebben wij het Guesthouse van vanavond zo gevonden. Guesthouse ziet er prima uit. Wij zetten onze spullen neer en gaan op zoek naar een supermarkt wat langer duurt als verwacht maar als wij dan onze spulletjes gevonden hebben en heerlijk in het zonnetje op het balkon van het guesthouse zitten kunnen wij op een hele mooie dag terug kijken. 
Wij eten ’s avonds wat bij Olafshus en lopen daarna nog even naar het haventje met de bootjes waar we nog wat foto’s maken. Het is zo lekker weer dat wij nog even naar het Guesthouse terug lopen voor de goede camera’s en nog even wat genieten van het zonnetje bij de haven. Nu zitten wij dan heerlijk in de woonliving van het guesthouse met een kopje thee hopend dat de ogen vanavond nog willen dichtvallen ondanks het daglicht dat wij nog steeds om 22:30 hebben. Welterusten!
26 Juni
Best redelijk geslapen en toch ook maar weer op tijd opgestaan. Ik was wakker en wilde er zeker van zijn dat ik niet in de rij kwam te staan om te kunnen douchen. Dat dus maar meteen gedaan. Aan de zwavel achtige geur van het warme water kan ik nog niet echt wennen. We doen het er maar mee. Na het douchen kunnen we al vrij snel ontbijten. Van alle gemakken voorzien en prima ontbijtje. Na het ontbijt zetten wij de spullen in de auto en gaan we verder. We tanken hier maar meteen even zodat wij er zeker van zijn dat wij zo meteen niet ergens zonder komen te zitten (je weet maar nooit) en dan stoppen wij na zo’n 10km bij Glambaer voor een paar turfhutten. Ach wel grappig om even te zien. Daarna rijden wij nog even door naar het oudste nog dienst doende turfkirkja.
Na het turfkirkja gaan wij richting Akureyri waar we eigenlijk even de stad willen bezoeken maar als wij even met onze ogen hebben geknipperd zijn we er al doorheen geredendus op de
valreep halen wij bij Subway een broodje dat we dan zo meteen met uitzicht op de Godafoss willen opeten. Godafoss is namelijk ons volgende doel en dat is nog zo’n 40km rijden. Bij de Godafoss hebben ze gelukkig een paar picknick tafels waar we in een winderig zonnetje lekker ons broodje kunnen eten. Als we daarna de waterval van alle kanten hebben bekeken en gefotografeerd gaan we verder richting Husavik waar we eerst onze accommodatie van vanavond opzoeken. Gelukkig is Stadarholl niet echt groot (1 boerderij) dus hebben wij dat zo gevonden. Helaas is het wel 30km rijden naar Husavik waar we na het dumpen van de bagage dan ook maar meteen even heenrijden. Wij hebben gehoord dat de walvis tours ’s avonds erg goed moeten zijn en aangezien het zonnetje nu nog schijnt willen wij dat meteen vanavond gaan doen. Het is 15:30 als wij in Husavik aankomen. Wij kunnen nog met de boot om 17:00 mee. Even nog naar de souvenir zaak en een flesje water kopen en dan richting boot. Op het moment dat wij de boot op willen komt er ook een hele grote groep aan. Zij lopen naar de achterste boot. Als er nog een ander boot voor ligt waar iemand van de crew op staat vraag ik hem of dit de boot van 5 uur is. Hij belt even met het hoofd kantoor maar dan blijken wij aan boord te mogen. Gelukkig dus niet aan boord met die hele grote groep maar ook onze boot “Knorrin” loopt snel vol. Wij 
zitten echter op een lekker plekje en het eerste half uur gaat alles naar wens. Dan is er een walvis in zicht; iedereen begint te dringen op die boot maar uiteindelijk zien wij alleen een blowhole. De golven zijn hoog en van het heen en weer geren van alle mensen die bang zijn dat ze wat missen word ik zeeziek. Als wij dan weer moeten gaan varen om verder te zoeken kalmeert het geheel even maar als ik dan in de verte een paar springende dolfijnen spot begint het geheel opnieuw. De golven zijn ook best heftig, water begint in de boot te komen waardoor ik zeik natte voeten krijg en dan is het hek van de dam. Ik dein en zie zwart voor mijn ogen. Red het nog net om helemaal achterin de boot te gaan zitten maar daar pfff…ik begin de minuten te tellen totdat wij terug varen. Wij zien nog een paar walvissen maar telkens als zij in mijn gezichtsveld zijn wordt de boot gedraaid. Kennelijk springt daarna ook nog 1 van de walvissen maar dat is dan net op een punt waar ik het niet kan zien en Ies kennelijk ook niet. Jammer maar we gaan eindelijk terug en dan zie ik een walvis met z’n vin klapperen en daarna zie ik er ook nog 1 duiken waardoor zijn staart zichtbaar wordt. De boot wordt niet meer gedraaid omdat wij weg
moeten en dat is mijn voordeel in dit geval. Als wij halverwege de terugreis zijn, nemen de golven eindelijk wat af en begin ik eindelijk een beetje rust te vinden op die boot maar heb het nog steeds onwijs koud. Iedereen krijgt warme chocolade melk en een cinnamon bun. Als ik die zie draait mijn maag compleet om. Als ik naar Ies voorin de boot kijk heeft zij volgens mij hetzelfde gevoel. Als wij om 20:00 eindelijk de haven binnen varen zijn we alle twee verkleumd. We denken eraan om even in het zonnetje wat te gaan eten maar Ies is helemaal nat dus laten wij het erbij zitten en kopen wat cup of soups in het benzine station en een paar wraps bij een cafe en gaan wij richting huis. Daar eerst maar even onder de hete zwavel douche. Als wij dat gedaan hebben moeten wij nog steeds acclimatiseren maar gaat het wel beter. Soepje maakt ons warm en de wraps zijn zo op. We beginnen moe te worden en dan blijkt het ook al 22:00 te zijn. Tanden gepoetst en naar bed.
27 Juni – Husavik
Best wel ok geslapen maar dat het ook om 2 uur ’s nachts licht is als je even wakker wordt blijft raar want je bent meteen veel wakkerder dan wanneer het donker is. We nemen iets meer de tijd maar zitten toch al om 8:00 weer aan het ontbijt waar we overigens wederom niets tekort komen. Daarna maken we ons klaar voor een dagje Myvatn (het muggen meer).
Ik heb uit het Guesthouse van eergisteren in een boekje allerlei wandelingen gevonden en daar gaan we er een paar van doen. Wij beginnen bij Skutustadagigar. Daar liggen een paar pseudokraters op een rij. Leuke wandeling en merk meteen dat ik erg blij ben met mijn muts, handschoenen en sjaal die ik heb meegenomen. Na 40 minuten wandelen rijden wij door naar Kalfastrond waar allerlei lavaformaties te bezichtigen zijn. Daarna willen wij eigenlijk naar Dimmuborgir maar daar staan zo veel bussen dat wij deze maar even overslaan en doorrijden naar Hverir, hot spring area. Geweldig vind ik dit soort plekken altijd. Het mag er dan wel onwijs stinken maar het blijft bijzonder wat er allemaal onder de aardkost gaande is. Als wij ook daar alles gezien hebben rijden wij door naar Leirhnjukur. Toen wij daar aankwamen twijfelden wij of wij deze wandeling zouden gaan maken. Het eerste stuk leek zo saai maar zijn er uiteindelijk toch aan begonnen en gelukkig maar want dit was echt wel heel bijzonder. 
Door dikke, nog stoom afgevende lava loop je naar de top. Super indrukwekkend. We nemen een alternatieve route naar beneden en lopen dan weer door een heel ander landschap wat nog bedekt is met sneeuw. We moeten er wel even om lachen. Wij vonden dit zo’n leuke wandeling dat wij dan ook toch maar de laatste ook nog willen doen en dat is naar de summit lopen om Viti te bekijken. Als wij daarvan naar beneden lopen loopt 
het tegen 16:30 en besluiten wij om langs de andere kant van het meer terug te rijden naar Husavik. Daar willen we namelijk nu wat gaan eten nadat wij dat gisteren niet meer gedaan hebben. Heerlijk zitten wij daar in het zonnetje en genieten van de maaltijd waarna Ies nog snel even een oude klasgenoot ziet en wij niet veel later koers zetten naar ons Guesthouse. Indrukwekkende dag.
28 Juni – Egilsstadir
Ondanks het feit dat we van onszelf mogen uitslapen vandaag valt dat tegen omdat het hier nooit donker wordt dus als je even je ogen opent dan ben je meteen wakker. Meteen maar weer onder die zwavel douche en naar het ontbijt. Net als gisteren best wel druk maar weer alles te vinden wat je nodig hebt.
Als wij uitgegeten zijn rijden wij via het Myvatn meer naar Detifoss. De westelijke route want die is geasfalteerd. Als wij uitstappen is het toch wat kouder als de afgelopen dagen en kleden wij ons wat warmer als hiervoor om de Dettifoss en de Selfoss te bekijken. De wandelingen zijn eenvoudig maar de indrukken des te groter. Wel blijkt snel dat wij misschien de verkeerde kant hebben gekozen om naar dit natuur geweld te kijken maar dat mag de pret niet drukken ondanks de laag hangende bewolking. De Selfoss zelf kunnen wij niet van dichtbij bekijken omdat de route erheen onder water ligt en bij de Detifoss hebben wij het ongeluk dat de wind net onze richting op staat waardoor wij de hele tijd besproeit worden met water. Als wij iets verder lopen hebben wij echter het geluk dat er een regenboog vanuit de foss komt. Maakt het plaatje wel compleet. Wij twijfelen nog even of wij ook de onverharde oostelijke route zullen nemen maar laten het uiteindelijk zitten. Er komen vast nog meer watervallen op onze route door IJsland.
Vanuit hier volgen wij de route 1 verder richting Egilsstadir. Ik heb weinig saaie routes meegemaakt maar als ik er toch een moet noemen dan is het zeker deze. Mijn hemel er komt geen einde aan de dorre vlakte tot dat wij dan toch eindelijk op eindbestemming aankomen. Hotelletje is prima wij moeten alleen nog even wachten totdat de kamer klaar is en krijgen ondertussen een kop thee. Temperatuur is hier namelijk een stuk minder aangenaam dan in Husavik (15 graden naar 4, brrr). Als wij de spullen op de kamer hebben staan besluiten wij naar Bakkagerdi te rijden. Is zo’n 70 km van Egilsstadir vandaan maar daar zou je een grote groep Puffins moeten kunnen zien. De receptioniste zegt ons wel dat het verstandiger is daar pas om 20:30 te zijn maar wij hebben geen zin om te wachten. Desnoods eten wij daar wat en gaan dan pas terug. De route is niet bijster interessant maar onderweg
komen wij wel een apart AC weg restaurant tegen waar frisdrank wordt verkocht. Dan gaan wij de gravel road op en de bergen in. Het weer is niet goed en opeens zien wij denk ik nog 2 meter voor de auto. Afgronden? Zijn er maar wij zien ze niet. Dan rijden wij door Bakkagerdi heen en regent het… op naar papegaaiduiker territorium. Het regent….eerst zien wij alleen maar meeuwen en vragen wij ons af of wij hier goed aan gedaan hebben. Dan zie ik opeens de ene puffin na de andere. Het regent en het waait behoorlijk dus wij zijn binnen no time zeik nat. Fotografeert ook erg lastig dus laat het maar op me afkomen en probeer af en toe de paraplu handig voor Ies te houden. Loop terug naar de auto en als Ies terugkomt naar de auto, vraagt ze toch kom ga toch even mee. Het is de moeite waard. Prachtige puffins met hun catch of the day! Wij zijn doorweekt maar dit was prachtig. Omdat de heenweg behoorlijk uitdagend was besluiten wij in plaats van hier te eten toch maar terug te rijden. Wij hebben immers gezien waar we hiervoor kwamen. De terugreis is 10x eenvoudiger als de heenreis maar we zijn blij als wij bij het hotel zijn want wij zijn redelijk verkleumd van de wind en regen. Wij douchen snel onder iet wat minder ruikende zwavel douche en gaan daarna eten bij een bistro in het dorp. Prima zalmpje maar niks lijkt hier smaak te hebben. Wij zijn binnen een uur terug in het hotel en gaan lekker slapen. Eindelijk eens gordijnen die het geheel donker maken! Je zou denken dat dat normaal zou zijn in een land waarbij het in de zomer het nooit donker wordt.
29 Juni – Höfn
Bij het ontbijt komen wij onze buren uit het vliegtuig tegen. Zij hebben eerst zuid gedaan terwijl wij eerst noord hebben gedaan dus wij wisselen even verhalen uit. Wij hadden beloofd naar elkaar te zwaaien maar dat wij elkaar zouden zien is best wel grappig. Na het ontbijt willen wij eerst richting Fordargafoss. De receptionist zegt dat wij een half uur moeten rijden maar wij blijven maar klimmen in de bergen. Wij rijden al een hele tijd door de wolken en zien niks dus besluiten deze waterval maar te laten voor wat het is. Wij gaan tanken en pompen ons rechterachterwiel wat op. Die lijkt toch wel erg zacht te zijn. Wij hebben hulp nodig en terwijl wij staan te vernachelen in 7 graden komt hij stoer in T-shirt naar buiten… Vandaar gaan wij richting Hengifoss. Volgens Lonely planet een uurtje lopen maar dat blijkt een uurtje heen te zijn, bergopwaarts. Maakt niet uit het is de moeite waard! Daarna in 45 min weer naar beneden en vandaar over de 1 en de 939 en dan weer de 1 naar Hofn.
De 939 vind ik een geweldige route. Beetje off road door een geweldig mooi landschap met watervallen, sneeuw en bergen. Als wij daarna weer op de 1 aankomen wordt de weg weer wat saaier. De weg langs de fjoden is schitterend maar helaas regent het bij ons en duurt het daardoor net allemaal te lang. Eenmaal bij Hofn nemen wij de afslag naar dit vissersplaatsje en stoppen even bij een supermarkt en een touristinfo. Ons hotel ligt kennelijk langs de 1 in de richting van de volgende bestemmingen. Als wij bij Glacier Hotel aankomen denken wij eerst dat het een gevangenis is maar gelukkig valt het mee als wij eenmaal binnen zijn. Kamer is prima en daar trakteren wij ons eerst op een borrel met wat lekkers. Werken even het dagprogramma bij en besluiten in Hofn te gaan eten. Hofn staat bekend om kreeft en dat willen wij toch even proberen. Smaakt verrukkelijk!
30 Juni – Kirkjubaejarklaustur
Eigenlijk wel een lekker bedje maar we willen een beetje bijtijds weg omdat we een paar dingen op het programma hebben staan vandaag. Binnen een uur rijden wij naar Jokulsarlon, een gletsjermeer waar we een boottripje met een amfibievoertuig hebben. Als wij aankomen is het er al redelijk druk maar wij krijgen een plekje op de boot van 10 uur. Dat is over 40min maar die weten wij hier wel te overbruggen.
Enige kleine nadeel is dat het vrij bewolkt is en er een gure koude wind staat. Iedereen is gekleed alsof ze op de Noordpool rondlopen, wij incluis. Wij maken wat foto’s en wachten tot onze slot op de boot. Eenmaal op de boot rijden wij een klein rondje en varen dan het water in. Een amfibievoertuig is toch wel iets merkwaardigs. Wij varen een half uurtje rond waarbij de gids nog wat wetenswaardigheden verteld over het gletsjermeer waarna we bij terugkomst even in het cafe een warme chocolademelk drinken om een beetje op te warmen. Als wij over de brug verder willen rijden, zien wij aan de overkant allemaal blokken op het strand liggen wat er erg gaaf uitziet dus wij stoppen nog even. Bizar gezicht en super fraai. Vind het fantastisch. Lopen er ruim 2 uur rond en gaan dan verder naar de volgende highlight dat 50km verderop ligt: het Skaftafell National Park.
Lopen er ruim 2 uur rond en gaan dan verder naar de volgende highlight dat 50km verderop ligt: het Skaftafell National Park. In het park heb je een van de hoogste watervallen van IJsland, de Svartifoss.
Deze waterval is spectaculair vanwege de basaltformaties waarmee hij omringd wordt. De klim naar de waterval is een pittige en op de top van de berg waar je het eerste uitzicht hebt op de waterval worden wij bijna de berg afgeblazen door de wind. Gelukkig valt dat in de kloof mee en worden wij zelfs even verwend met een waterig zonnetje en een blauwe lucht. Heerlijk! Als wij terug lopen is de windkracht alleen nog maar toegenomen. Op de top van de berg moet je echt tegen de wind in gaan hangen en halverwege naar beneden krijgen wij dan toch nog een regenbui op ons dak. Wat een mazzel hadden wij bij de waterval!
Wij rijden door naar Kirkjubaejarklaustur waar wij de komende twee avonden overnachten en de komende twee dagen een excursie naar de Hooglanden van IJsland hebben. Wij hebben een “luxe” accommodatie. Luxe betekent in dit geval eigen douche en toilet. Lekker om je wekker niet af te moeten stellen op de kans dat andere misschien net aan het douchen zijn (alhoewel ik nog weinig last daarvan heb gehad. Doucht hier wel iemand?). Eenmaal op de kamer check ik toevallig even de mail omdat ik vanmiddag een gesprek heb gemist van IJsland Tours. Ik heb inderdaad een mailtje van ze. Excursies voor de komende 2 dagen gaan niet door. IJsland heeft tot laat in het jaar sneeuw gehad en de weg is nog niet open. Mmm, jammer maar wat kun je doen. Wij verzinnen wat alternatieven en mailen dit terug. Als dit gedaan is gaan wij naar het dorp om even wat te eten. Eindelijk dan toch het Icelandic lamb. Heerlijk was het!
1 Juli
Wij zouden vandaag dus een excursie hebben naar Lakagigar die helaas geannuleerd is. Grappig dat uitgerekend deze wandeling mij deed twijfelen of ik niet de gehele IJsland reis zou annuleren toen ik in Maart mijn kruisband scheurde en nu wordt hij voor me geannuleerd. Wij nemen dus extra de tijd voor het ochtend ritueel en net als wij naar het ontbijt willen gaan worden wij door IJsland Tours gebeld. Wij hebben het programma doorgenomen en hebben besloten er vandaag het beste van te maken en de 2e excursie vanuit een andere plek te gaan doen. Die weg blijkt daar wel open te zijn dus dan maar daar. Niet helemaal handig maar moet te doen zijn. Als wij nu naar buiten kijken vinden wij het uiteraard jammer dat Laki niet doorgaat maar het hoost van de regen dus misschien toch een beetje geluk bij een ongeluk. Wij gaan rustig ontbijten en gaan dan terug naar de kamer. Wij lezen wat en als wij daar een beetje mee klaar zijn rijden wij even naar Kirk centrum toe. Volgens de brochure in het hotel draaien ze bij het informatiecentrum een film over de vulkaanuitbarsting van 1784. Geen idee wat we moeten verwachten maar het is beter dan de hele dag op de kamer te zitten. 
De film duurt een kwartiertje en is wel grappig om even gezien te hebben. Daarnaast hebben ze het informatiecentrum een beetje omgebouwd tot museum dus komen wij achter nog wat wetenswaardigheden. Daarna praten wij nog even met het meisje dat hier haar dagen slijt. Ies wil graag even de supermarkt in en omdat die naast het restaurant zit waar wij gisteren hebben gegeten ga ik daar in de tussentijd even een kop koffie drinken. Zo heeft zij even alle tijd. Halverwege mijn kop koffie komt Ies weer terug en gaan wij terug naar het hotel. Het regent nog steeds als een gek dus veel anders zit er niet op tenzij wij ons nat willen laten regenen. Op de kamer eten wij even een broodje en spelen wat spelletjes. Tegen etenstijd gaan wij terug naar het restaurant van gisteren en gaan dan slapen. Wij willen morgen op tijd verder want wij hebben nogal wat dingen op het programma staan omdat wij die dag daarna dus de excursie van vandaag gepland hebben staan.
2 Juli – Vik
Het is wederom bewolkt maar gelukkig regent het niet. Na het ontbijt gaan wij richting Vik. Vik ligt maar 73 km van Kirk vandaan maar we doen er iets langer over omdat het landschap toch wel weer uniek is. Wij 
rijden de hele route bijna door een lava veld. Halverwege stoppen wij ook even bij een plek waar je stenen kunt stapelen. Volgens de overleving heeft is hier een huis afgebrand door het as en was het toen een gewoonte om, als je langs kwam, een steen mee te nemen voor de wederopbouw van het huis. Het leggen van een steen zou geluk moeten brengen dus wie zijn wij om daar niet aan mee te doen. Eenmaal in Vik rijden wij eigenlijk meteen door. Wat er in Vik te doen is, willen wij tegen de avond doen omdat wij 18km van Vik slapen en daar willen eten vanavond. Wij rijden dus maar eerst even door naar de Solheimjokull. Dit is een gletsjer waar je naar het eindpunt kunt lopen. Het is droog. De zon schijnt niet maar die eeuwig durende wind maakt het toch weer fris. De wandeling is niet lang en het is leuk om even naar het eindpunt te lopen.
Vanuit Solheimjokull is het nog maar een paar km naar de Skogafoss, een van de bekendere watervallen van IJsland. We lopen er wat rond, maken uiteraard de nodige foto’s en dan waag ik me de klim naar boven. Iets wat eigenlijk best tegenvalt en of het echt de moeite is? Ik heb mijn conditie training in ieder geval een gehad. Vanuit de Skogafoss rijden wij naar de Seljalandfoss. Een bijzondere waterval omdat je erachter langs kunt lopen. Je wordt er wel zeiknat van maar ik vind deze waterval wel een van de mooiste van IJsland. Naast de Seljalandfoss ligt nog een andere waterval die heel 
apart door een gespleten kloof gaat. Apart om te zien. Bijna terug bij de auto begint het weer te regenen. Omdat wij redelijk nat geworden zijn met het achter de waterval langs lopen zijn we best koud. Voordat wij verder rijden bestellen wij in de bus die er staat een warme chocolademelk en ze hebben er ook de mooiste taarten en ander soortige gebak staan dus wij nemen er wat lekkers bij. Zo, ons bloedsuikerspiegel is ook weer aangevuld. Wij rijden terug richting Vik en checken in in onze accommodatie van vanavond. Als wij daar aankomen regent het weer en als onze overnachtingsplek in the middle of nowhere blijkt te liggen hebben wij het even gehad en hebben wij helemaal geen zin om uit te stappen. Er gaat een gezegde in IJsland dat als het weer je niet bevalt je 5 minuten moet wachten en dan verandert het wel weer. Dat is tot nu toe bij ons nog niet zo geweest maar we blijven wel even in de auto zitten. Na een paar minuten, het regent het nog steeds, gaan wij toch maar naar binnen. Net als in meerdere huizen in IJsland moeten wij ook hier eerst weer de schoenen uit doen. Laat Ies dus maar inchecken en ik breng de tassen naar de deur. De kamer is prima, klein maar prima. Daar drinken wij even wat en als wij denken dat het droog is gaan wij richting Reynisfara. Daar heb je het zwarte strand en basaltformaties. Ik vind het strand echt prachtig. 
Als wij daar lang genoeg hebben rondgekeken rijden wij verder naar Vik en gaan eten bij misschien wel het enige restaurant wat Vik heeft. Het is er erg druk en erg warm. Wij kunnen aan tafel maar de eetlust is me vergaan. Bestel wel wat maar het bevalt eigenlijk niet. Na het eten rijden wij naar Dorhaeley, een schiereiland waar je rond deze tijd veel puffins zou moeten hebben. Wij rijden naar het uitkijkpunt maar zien daar eigenlijk maar 1 puffin verdwaalt tussen alle meeuwen zitten. Wij zien ze wel vliegen maar nergens zitten. Ik heb het koud en ben doorgewaaid. Ik wil nog even verder rijden naar de vuurtoren maar wij doen dit uiteindelijk niet. Achteraf zegt de landlady van het guesthouse dat dat wel een veel betere plek is. Ik ben moe en heb geen zin meer om terug te rijden helemaal omdat het gedeelte waar ze zijn maar tot 19:00 open zou zijn. Het is nu rond 22:00 en morgen hebben wij een lange dag.
3 Juli – Landmannalaugar
De wekker gaat relatief vroeg. Wij zouden om 7:30 kunnen ontbijten maar als we daar aankomen is het ontbijt nog niet klaar. Beetje balen. Om 8 rijden wij weg. Om 9:30 vertrekt de bus in Hella. Als op de weg daarheen de watervallen van gisteren wat beter belicht zijn dan willen wij nog even de tijd hebben om daar even te stoppen. Helaas valt het weer tegen dus wij stoppen niet waardoor wij wel heel erg op tijd zijn in Hella waar onze bus naar Landmannalaugar zal stoppen. Er zit een heerlijke bakkerij bij de halte. Hebben dus lekker even de tijd voor een kop koffie en kopen daar meteen de lunch voor vanmiddag. Op tijd komt de bus aan. Vertrekken doen wij helaas alleen later omdat wij moeten wachten op een andere bus waar nog passagiers inzitten. Hella is een soort bus hub. Eenmaal op weg verandert het landschap vrij snel alhoewel er wel altijd een vast punt in ons aanzicht aanwezig is. De Hekla, waarschijnlijk de meest actieve vulkaan van IJsland. Na 2,5 uur rijden, via een prachtige off road weg, komen wij aan in Landmannalauger. Je kunt hier in warm water baden badderen of wandelen. Wij kiezen voor het laatste en vragen een van de meiden bij het info punt voor een leuke route. Zij geeft aan dat wij de Brennisteinsalda in combinatie met Graenagil zouden kunnen lopen deze geeft namelijk de beste indruk van het gebied. Wij hebben de keuze om een bus om 13:30, 14:30 of om 15:30 terug te nemen naar Hella en volgens haar zou je de route binnen 2 tot 3 uur moeten kunnen lopen. Het is iets over 1 als wij vertrekken. De omgeving is prachtig en de wandeling wordt iets zwaarder gemaakt door het feit dat wij hele stukken door de sneeuw moeten lopen maar het is goed te doen. Als wij iets na 2-en bij een geothermisch gebied zijn en alleen maar een hele grote berg zien waar het pad verder leidt vraag ik toevallig iemand hoe lang ze al aan het wandelen zijn. Hij geeft aan dat zij alleen de berg
opgelopen zijn voor het uitzicht maar nu verder naar beneden lopen. Dan zie ik dat achter de geothermische wolken nog een ander pad loopt. Als wij op de kaart kijken waar Ies een foto van heeft gemaakt dan blijkt dat wij ook die route moeten hebben. Geluk dus dat ik het even vroeg. De wandeling is er ook niet minder om. Eigenlijk wordt hij alleen maar nog mooier als wij er opeens een stromende rivier naast krijgen. Eigenlijk hadden wij in gedachte dat wij de bus van 14:30 terug wilde hebben omdat wij daarna nog een stukje moeten rijden maar het is hier te mooi om zo maar snel hieraan voorbij te lopen. Rond 3 zijn wij terug bij de bussen. Wij hebben nog even tijd om naar het toilet te gaan en van de zon te genieten (ja, die schijnt hier!) en gaan dan de bus weer in. Hier eten wij dan eindelijk ons broodje op. Daar hebben wij nog geen tijd voor gehad. Tegelijkertijd hebben wij de mogelijkheid om van de andere off road route die wij terug nemen te genieten. Ik vind deze route misschien nog wel mooier dan de heenreis. Je bent hier echt nietig en wij komen bijna niemand tegen. Daarnaast moeten wij ook een paar rivieren doorsteken. Geeft echt een beetje een outback gevoel. Om iets over 18:00 rijden wij Hella binnen. Wij maken nog even een sanitaire stop en rijden dan door naar Fludir, onze volgende overnachtingsplek.
Als wij daar rond 7 aankomen worden wij helemaal gelukkig van mensen die bij ons guesthouse buiten op een terras zitten. Heerlijk! Daar gaan wij bij zitten zodra wij de spullen op de kamer hebben staan en toasten we op een geweldig mooie dag. Daarna eten wij nog een lekker bord spaghetti in het restaurant van het hotel, praten nog even wat met 2 Australische dames en slapen dan als een blok.
4 Juli – Flúdir
Wij hebben alle tijd want het ontbijt begint pas om 8 uur. Het is wel een beetje rennen naar de douche vanochtend want ook de Australische dames zijn van het aanpoten. Ontbijt wordt aan tafel geserveerd en is prima. Wij pakken de spullen en gaan dan richting Geysir. In Geysir was ooit eens de meest actieve geiser van de wereld en zelf de naam gever van de huidige geiser zoals wij hem kennen. Helaas doet deze “geysir” het alleen nog maar sporadisch. In het verleden wilden ze’m vaker laten spuiten en hebben ze er te veel zeepsop ingegooid. Daarna is hij verstopt geraakt door mensen die er stenen in gooiden met het doel om hem zo in beweging te krijgen. Na een aardbeving in 2000 is hij wel weer op gang gekomen maar wanneer hij spuit is niet vooraf te voorspellen. Gelukkig hebben wij bij Geysir nog een geiser die nu de toeristen tevreden stelt. Stokkur blaast zo om de 5 tot 8 minuten een berg stoom uit. Hij zou minder hoog zijn als Geysir maar ik vind hem geweldig en wij kunnen er eigenlijk moeilijk genoeg van krijgen. Schitterend om te zien hoe dit fenomeen zich steeds opbouwt. Als wij ons dan toch eindelijk los kunnen rukken rijden wij verder naar Gulfoss.
Gulfoss moet 1 van de bekendste watervallen van IJsland zijn. Ik denk dat dat mede komt omdat hij op het zogenaamde golden circle uitje vanuit Reykjavik bereikbaar is. Niks ten nadele van de waterval. Hij is inderdaad mooi maar alleen jammer dat het weer wederom somber is. Als wij bij de waterval hebben rondgelopen gaan wij even het café binnen om wat op te warmen en besluiten wij wat wij verder nog willen gaan doen.
Plan was om nog een keer naar de Sjeljandfoss te rijden indien wij mooi weer zouden hebben zodat wij de bel
eving ook iets anders zouden kunnen ervaren. Onze laatste overnachting in IJsland is in Keflavik dus het is wel een stukje om. Het weer ziet er niet zo uit dat wij daarvoor willen gaan omrijden. Uiteindelijk rijden we naar Thingvellir een national park in IJsland. Daar eten wij bij het informatiecentrum eerst een broodje en rijden dan naar de kloof die de twee tektonische platen van Eurazië en Noord Amerika scheidt. Daar is ook een waterval, Oxfarafoss, die wij dan meteen even meepikken. Omdat wij niet te vroeg in Keflavik willen aankomen rijden wij daarna nog even naar Kedir, een krater dat gevuld is met water. Daar lopen wij even om de krater om daarna dan toch maar aan de weg naar Keflavik te beginnen. Wij komen rond 18:00 in Keflavik aan en begrijpen eigenlijk niet waarom ze ons een avond voor vertrek hier in een hotel zetten. Als je vlucht vroeg gaat dan begrijp ik dat maar wij vliegen pas in de late namiddag dus echt logisch? In ieder geval zetten wij alle spullen in ons guesthouse om daar nog even een laatste borrel van de vakantie te drinken alvorens op zoek te gaan naar een plek om te eten die wij uiteindelijk vinden bij de pizzeria nadat wij in een bejaardentent die maar voor de helft gevuld was 45 minuten moesten wachten. Wij liggen er laat in en vrees dat wij deze avond weinig zullen slapen gezien het feit er meer mensen een vroege vlucht hebben dan een late.
5 Juli – Keflavik
Inderdaad weinig kunnen slapen. Ik denk dat er vanaf 4 uur elk uur wel iemand is geweest die of naar het toilet of naar de douche moest. Wij doen dat uiteindelijk pas om 8 uur om daarna naar het beste ontbijt van de vakantie te lopen. Alles erop en eraan. Heerlijk! Wij genieten er uitgebreid van en krijgen een kaart bij de receptie waar we ons plan van vandaag op baseren. Wij besluiten, ondanks het feit dat het “fully booked” is toch even naar de Blue Lagoon te gaan. Niet zo zeer meer om er te badderen maar wel om er even te kijken. 
Dat kijken gaat overigens prima in het erachter gelegen veldje. Wij vinden het helemaal prima, helemaal als wij zien wat er voor gigantische rij mensen staat om erbinnen te komen. Vanuit de Blue Lagoon rijden wij naar Gunnecher. Een geothermisch gebied wat we op de weg terug nog even kunnen bezoeken. Als wij ook dat gezien hebben rijden wij nog even naar de brug die wederom de Euraziatisch tektonische plaat met de Noord Amerikaanse verbindt. Het is eigenlijk een touristtrap maar ach, nu we er toch zijn? Daarna rijden wij via benzinepomp naar het guesthouse terug. Drinken daar nog even een kopje thee, pakken de laatste spullen in en gaan dan op ons dooie akkertje richting vliegveld, leveren de auto in, checken in en na de douane eten wij nog even een flatbread die overigens zeer smaakvol is. Wij wisselen de laatste Krone nog even om en kunnen vrij snel daarna boarden. Kijk terug op een mooie vakantie!