Eindelijk is het dan zover!! Ik ga eindelijk naar Normandie. Dit heb ik al zo lang willen doen en nu gaat het dan eindelijk gebeuren. Heb er heel veel zin in.
Route
Agenda
| Datum | Van | Naar | Hotel | Opmerkingen |
| 26 Aug 2023 | Thuis | Quiberville sur mer | L’Huitiere | We gaan op vakantie! |
| 27 Aug | Quiberville sur mer | Etretat | Les Pins de Cesar | Via Fecamp, Yport en Etretat |
| 28 Aug | Etretat | Les Pins de Cesar | ||
| 29 Aug | Etretat | Arromanches-les-Bains | Les Villas de Arromanches | Via Caen |
| 30 Aug | Arromanches-les-Bains | Les Villas de Arromanches | Batteries, Omaha beach, begraafplaatsen en St Mere Eglise | |
| 31 Aug | Arromanches-les-Bains | Courtils | Manoir de la Roche Torin | Via Granville |
| 1 Sept | Courtils | Le Tronchet | Golf St Malo | We zijn in Bretagne! |
| 2 Sept | Le Tronchet | Golf St Malo | Naar St Michel | |
| 3 Sept | Le Tronchet | Clecy | Au site Normande | |
| 4 Sept | Clecy | Rolleboise | Domaine de la Corniche | Wandeling en terug naar Normandie |
| 5 Sept | Rolleboise | Montigny | Relais de Montigny | Via Giverny en Vernon |
| 6 Sept | Montigny | Naar huis |
26 Augustus, 2023
Obbe blijft nog even, zo fijn, en omdat we na Gijs onze vakantie hebben uitgesteld en daarna totdat obbe misschien zou gaan, willen we nu echt gaan en Obbe gaat lekker mee.
Op zaterdag, na het opstaan, ik heb niet zo een goede nacht achter de rug, gaan we rustig op weg. Eind doel is er niet maar we gaan richting Normandie. Daar wil ik al heel lang een keer naar toe en met hond lijkt me dat een prima bestemming. We zien wel tot hoever we komen. We hebben niks geboekt. Enige doel is zo snel mogelijk door België en dat lukt redelijk.
Eenmaal in Frankrijk is de navigatie het even kwijt en per ongeluk rijden we bij het keren tegen een parkeerplek aan waar we prima Obbe even zijn benen kunnen laten strekken. Niet heel veel verder is er een boulangerie / patisserie waar we lekkere broodjes en onze eerste croissant nuttigen. Heerlijk!!
We willen niet over de snelweg verder rijden dus via de vrij uit route en stoppen we wanneer we willen met koers op Dieppe. Misschien daar overnachten?? Niet dus, het is een grote kermis en ziet eruit als Lloret. Niet voor ons en helemaal niet met hond.
Op een overvolle parkeerplaats kijken we of er iets in de buurt beschikbaar is. We vinden iets en zetten koers daarheen. De weg is alleen geblokkeerd door een brand en via een mega b weg komen we nog een alternatief tegen wat totaal niet onaardig is maar waar we toch besluiten verder te rijden.
Uiteindelijk komen we aan in Quiberville Sur Mer bij hotel La Huirtiere. Prima plekje aan het strand en prima kamer en heeft een restaurant dus geen moelijk gedoe met nog weer ergens anders eten zoeken. Hier blijven we. Nadat we de koffers op de kamer hebben gezet, gaan we eerst met Obbe even langs het strand. Het is droog na de buien die we net nog hadden onderweg. Heerlijk. Ik ben aan het genieten.
Na de wandeling, drinken we even iets op de kamer, boeken een hotel voor de komende twee nachten en gaan dan in het hotel restaurant prima eten. Daarna lopen we met Obbe nog een stukje over het strand bij ondergaande zon.
27 Augustus
Bed was prima maar niet echt heel goed geslapen. Af en toe een flinke bui gehoord maar verder niks vreemds.
Rond een uur of 7 wil Obbe wel even naar buiten en Mart gaat gelukkig even met hem. Ik maak in de tussentijd een kop koffie en thee. Als zij terug zijn, drinken we die even rustig op waarna we douchen en gaan ontbijten. Niet heel spannend maar prima.
We checken uit en rijden richting Fecamp waar we eigenlijk línea recta doorheen rijden en verder gaan. We rijden Yport binnen en willen dit wel even verkennen. We vinden met geluk een parkeerplaats en gaan aan de wandel langs het strand en langs de krijtrotsen. Prachtig en Obbe is helemaal in zijn element. Rent alsof hij nooit anders gedaan heeft over de glibberige keien en koraal.
Wij drinken na de wandeling nog een kop koffie en gaan dan verder richting Etretat. De route die de navigatie aangeeft is geblokkeerd en een parkeerplaats vinden is bijna onmogelijk. Naar de iets verder gelegen parkeerplaats dan maar waar het kok stapvoets rijden is voor een plekje. Naar het hotel heeft nog niet zo’n zin; volgens bevestiging mogen we daar pas om 5(!!) inchecken. Dan lukt het vinden van een parkeerplaats toch nadat we eerst ruzie krijgen met een paar Fransen omdat ze hun auto gewoon achteruit reden terwijl ik geen kant op kon. Ging mij niet om de parkeerplaats.
We lopen richting centrum en dan begint het opeens mega te regenen. We lopen de tabac binnen en zien meteen een tafeltje. Prima gelegenheid om ook meteen even een broodje te eten.
Als het opklaart zijn we ook net klaar met het broodje en gaan we ons geluk beproeven. We gaan richting panorama view van de krijtrotsen.
Lopen eerst even verkeerd maar vinden dan de trappen die ons leiden naar het uitzicht pcr de bekende falaise d’Aval. We lopen nog een stukje verder, maken de nodige foto’s en gaan dan weer richting strand.
Eigenlijk mogen honden niet op het strand maar er lopen er al meerdere en kennelijk wordt het gedoogd. Wij gaan dus ook het strand op en gaan even lekker in het waterige zonnetje zitten en genieten van het uitzicht.
Als de bewolking dan weer toeneemt gaan we terug richting de auto en rijden we in een kwartier naar het hotel waar we bij aankomst meteen al heel blij van worden. Bij de parkeerplaats staan karretjes waarmee we de bagage mee kunnen nemen richting receptie. Kunnen gelukkig meteen inchecken en gaan even stukje lopen op het enorme landgoed en laten Obbe dan even op de kamer zodat wij kunnen gaan zwemmen in het overdekte zwembad. Na wat baantjes gaan we buiten nog even in de hot tub zitten alvorens we terug gaan naar de kamer. We schenken even een borrel in en snacken even iets voordat we naar restaurant gaan wat tot onze verbazing naast een olie raffinaderij ligt!? Eten is totaal niet goed maar vult en zijn dan ook weer snel terug in het hotel. Via een korte omweg op het landgoed lopen we richting kamer en gaan lekker slapen. Buiten gaat het af en toe flink tekeer maar is heerlijk.
28 Augustus
We gaan het eerste rondje even samen want het bos ligt eigenlijk voor de deur. Obbe heeft al snel een hert in de smiesen en we zijn hem echt heel even kwijt. We lopen verder en hij loopt alsof zijn leven ervan afhangt. Mijn gevoel van richting laat me in het bos compleet in de steek en als ik maar in de verkeerde richting blijf lippen, vraagt Mart enigzins subtiel hoe lang ik denk te willen lopen… Oeps… Op de juiste weg terug krijgen we een mega plensbui maar gelukkig blijven we redelijk droog onder de bomen. Bij thuiskomst douchen we en gaan we ontbijten.
Weer hebben niet echt een plan voor vandaag dus vraag even bij de receptie wat ze kan aanraden. Een wandeling naar een mémorial raadt ze aan. Is niet ver en ach, zoals gezegd we hadden geen plannen. Niet heel indrukwekkend maar ach. Op de terugweg liepen we nog een stuk van een wandelpad maar omdat we eigenlijk geen idee hebben hoe lang dit wandelpad is, keren we dan om. Bij terugkomst proberen we even naar een koffie tent te rijden maar ondanks Google maps hebben we die niet gevonden en uiteindelijk heerlijk koffie bij ons op het terras gedronken. Obbe heeft zijn stappen wel gezet dus wij gaan even naar het zwembad. Nog even in de jacuzzi daarna, douchen en omdat het zonnetje lekker schijnt nemen we mee naar de jeu de boules baan op het terrein waar we ook heerlijk in het zonnetje kunnen zitten.
We hebben geen zin om uitgebreid te lunchen dus rijden even naar een supermarkt als die weer open is en eten wat we hebben meegenomen lekker in de tuin op een blijven daar lekker relaxen. Boeken en hotel voor de komende twee nachten en zoeken een restaurant voor vanavond.
Rond etenstijd rijden we naar het restaurant wat we hadden gevonden maar eenmaal daar zeggen ze dat het vol is. Of het zo is of dat ze de hond niet binnen wilden, ik weet het niet. De ober deed in ieder geval vreemd. We willen niet terug naar de olie raffinaderij en bij ons hotel wordt niks geserveerd. Dat wordt de rest van de camembert opeten en morgen weer iets anders. Niet ideaal ook na het matige avondeten van gisteren maar het is even niet anders. Slaap lekker.
29 Augustus
Mart laat Obbe even uit en als hij terug komt willen we even gaan zwemmen. Helaas is het zwembad nog niet open ondanks dat dat aangegeven staat in het hotel boekje. We moeten een hall uurtje wachten. We twijfelen even naar gaan dan toch na een half uurtje even lekker 20min zwemmen. Douchen en ontbijten.
We gaan vandaag richting Arromanches les Bains omdat we de Dday stranden willen bezoeken. Op de weg erheen passeren we Le Havre en besluiten die links te laten liggen en vervolgen de route over de brug richting Honfleur en daar even te stoppen bij deze kleine zeer toeristische vissershaven.
Nadat we de auto hebben geparkeerd lopen we een beetje doelloos rond maar passeren op die manier wel volgens mij alles wat we hier gezien zouden moeten hebben. Op een leuk pleintje drinken we een bak wat voor koffie had door moeten gaan maar naar alles smaakt behalve koffie. Ik wil wat chocolade kopen ibij de chocolatier om de smaak even weg te spoelen maar helaas is die dicht. Alles gaat tussen de middag dicht. We lopen nog een beetje door en gaan dan terug naar de auto.
We rijden nog langs Deauville maar zien eigenlijk geen reden om te stoppen en rijden eigenlijk meteen door. Ergens op een plek waar je het niet verwacht zien we een boulangerie / patisserie waar we even een soort pizza broodje eten. Erg blij dat we dit tegenkwamen en het grappige is dat ze daar een baguette automaat hebben een een automaat wat je kaasplankjes uit kunt halen. Na het broodje snel verder naar Arromanches.
Op de weg naar Arromanches komen een langs Caen. In Caen moet het mooiste en beste museum over de tweede wereldoorlog zijn. Nou ben ik helemaal niet iemand van musea maar ik ben hier om de hele geschiedenis in mijn op te nemen dus ook dit gaan we toch nog even doen. Honden mogen eigenlijk niet naar binnen maar wij hebben Obbe z’n hulphond jasje mee en hij mag dus ook mee naar binnen. Hij doet het super goed ondanks de drukte, warmte, lawaai etc etc. Maar op een gegeven moment is hij er wel klaar mee, wij eigenijk ook, en meteen een goede reden om eruit te gaan. We hebben ook nog een stukje te rijden.
We hebben in Arromanches Les Villas d’Arromanches geboekt. Een kasteel dat bij aankomst een beetje gedateerd uitziet maar waar we een hele nette kamer krijgen. Helemaal prima en Obbe lijkt het ook hier weer helemaal prima te vinden en rent als een blij ei rond.
We gooien de spullen op de kamer en lopen daarna eigenlijk meteen even naar het strand dat op korte afstand van het hotel ligt, zodat Obbe, en wij overigens ook, even zijn benen weer kan strekken. Hij geniet duidelijk op het strand en wij van hem. Het strand van Arromanches is bijzonder omdat hier de cuissons nog liggen die tijdens de tweede wereldoorlog werden gebruikt. Wij bekijken de cuissons die nog op het strand liggen en lippen door om het mémorial te bekijken.
We hebben inmiddels een aardig stuk gelopen en zijn wel even toe aan een borrel en Obbe aan iets te eten dus gaan terug richting hotel.
Als we eenmaal op de kamer zijn, slaat de vermoeidheid toe en hebben we eigenlijk helemaal geen zin om later het centrum weer in te moeten lopen om iets te eten. Zoeken snel even een supermarkt op en Mart gaat even naar binnen om alles te kopen om een lekkere maaltijd salade in elkaar te zetten. We genieten lekker op de kamer en omdat het hotel geen avondeten serveert, kunnen we borden en bestek lenen. Perfect.
Daarna maken we nog een laatste rondje met Obbe en gaan lekker onder de wol.
30 Augustus
Ik neem het eerste rondje voor mijn rekening en als we terug zijn, drinken we lekker eerst even iets in bed. Rustig de dag beginnen.
We ontbijten in het hotel en gaan dan op pad. Ik heb via een Belgische site een route gevonden die je langs alle WWII highlights leidt. Highlights klinkt in dit geval wel heel erg verkeerd maar kan even geen ander woord verzinnen.
We rijden richting Batterie de Longues-sur-Mer. Hier staan nog echte kannnonen die de Duitsers gebruikten om de kust van Normandie te verdedigen. Super indrukwekkend. We lopen er een rondje en willen dan richting Chaos Beach. Volgens de Belgische website een natuurfenomeen dat je gezien moet hebben. Het is nu hoogwater dus denk dat we het sowieso niet gaan zien en dat blijkt ook zo te zijn als we de verkeerde richting op gereden zijn. Dan maar niet. Het is hoog water dus zien doen wij het sowieso niet. We gaan verder naar Omaha Beach.
Eenmaal bij Omaha kunnen we heerlijk een stuk op het strand lopen. Hoe anders moet dit eruit gezien hebben op Dday, 5 op 6 juni 1944. Nog weer meer respect voor de mannen die hier op deze dag voor onze vrijheid hebben gestreden en dat wij hier dus nu zo mogen en kunnen rondlopen.
We hebben de auto dicht bij een surfschool geparkeerd en wilden daarna naar de bekende Amerikaanse begraafplaats rijden maar nu blijkt dat we over het strand er ook kunnen komen. Op de begraafplaats mogen geen honden komen maar ook hier geven wij aan dat Obbe een hulphond is. Er komt een vrouw naar ons toe en kijkt hoe Obbe reageert als ze haar hand voor zijn neus houdt. Hij doet niks en ze geeft vervolgens aan dat het ok is. Er zijn behoorlijk wat militaire begraafplaatsen in Normandie, zo’n 27 stuks geloof ik, maar de meer dan 10.000 witte kruisen bij Coleville sur Mer ontnemen even je adem.
We lopen er langs. Het maakt je heel klein. Er straalt veel eerbied uit van deze plaats. En terecht. Wat me opvalt is dat er wel namen op de kruizen staan en een datum van overlijden maar geen geboorte datum. Waarom zou dat zijn? Obbe gedraagt zich gelukkig fantastisch. Heel rustig loopt hij met ons mee. Alsof hij begrijpt dat dit serieuze zaken zijn.
Als we weer naar buiten lopen, gaan we over het strand weer terug. Obbe kan lekker even zijn benen strekken en doet precies wat vrijheid betekent.
Daarna gaan we naar Pointe du hoc. Het landschap van de kaap is bezaaid met bomkraters en de restanten van metersdikke betonnen bunkers. Obbe mag niet mee. We hadden waarschijnlijk weer een free pass kunnen vragen vanwege het hulphond zijnde maar vinden het ook wel even genoeg voor hem. We gaan dus even om de beurt. Zelfs al wandelend door het gebied zie je dat het een groot krater veld dat de rangers hebben geprobeerd te veroveren. Ook hier wordt je weer even stil van de verhalen die je op de borden kunt lezen.
Zoals gezegd zijn er zo’n 27 oorlogs begraafplaatsen in Normandie. Die zijn niet allemaal van de geallieerde troepen en ik vind dus ook dat we naar een van de Duitse troepen moeten gaan. Het merendeel van die jonge jongens hebben ook niet gevraagd voor dit stukje wereldgeschiedenis. We rijden dus naar La Cambe voor de Duitse begraafplaats. Wat ik meteen bijzonder vond is dat dit dus kennelijk eerst een Amerikaanse begraafplaats was. Daarnaast is een schril contrast met de witte kruizen van Coleville. Hier is alles grijs en grof en liggen er onder elke in memorandum steen 2 soldaten begraven. Absurd hoe jong ze allemaal zijn want hier staat wel een geboorte datum bij. Er liggen ongevree 21.000 soldaten begraven op deze plek. Ook hier sta je even echt stil van de vreedheden van de tweede werldoorlog.
Wij hebben nog niks gegeten. Deze gebeurtenissen ontnemen je ook iedere vorm van trek maar ik heb bedacht dat, omdat wij nu toch redelijk in de buurt zijn, we ook nog even naar St Mere Eglise gaan rijden. Om de hoek van de Duitse begraafplaats staat een caravan waar je lekker in de appeltuin kunt zitten en een crepe kunt bestellen. Ik weet niet wat het in Normandie is met Crepes maar je vindt ze echt overal. Ook al hebben ze alleen een zoete variant het doet wel even goed om iets gegeten te hebben.
Door naar St Mere Eglise voor de parachutist die met zijn parachute aan de kerk bleef hangen. Kennelijk is het ook een belangrijke scene in een film over de wereldoorlog maar die heb ik niet gezien. Als we er eenmaal zijn dan bekruipt me iets onaangenaams. Er hangt nu een pop met een parachute aan de kerk maar het ziet er heel echt uit. Ik heb gehoord dat de soldaat door de Duitsers doodgeshoten is terwijl hij daar hing. Wat een afschuwelijke gedachte.
We drinken naast het plein van de kerk even iets want we moeten even alletwee naar het toilet maar willen dan eigenlijk ook zo snel mogelijk weer weg. Het is nog weer even een stukje om terug te rijden naar het hotel.
Eenmaal bij het hotel laten we Obbe nog even uit en gaan dan een borrel drinken en praten we na over deze bijzondere dag. Tegen etenstijd lopen we naar het strand zodat Obbe even lekker kan rennen en gaan dan eten bij een klein restaurantje wat er aardig uitziet. Eten is prima, lopen terug, drinken nog even een kop thee en gaan dan lekker slapen.
31 Augustus
We willen vandaag richting Mt St Michel. Als wij opstaan regent het. Wat een geluk met het weer gisteren. Gaan even met Obbe een kleine ronde en gaan dan ontbijten en dan zoals gezegd richting Mont St Michel. Tenminste dat denken we maar als de navigatie me richting Caen blijft sturen, stoppen wij eerst even om de route te checken. Ik weet niet waar hij ons heen stuurde maar in ieder geval niet richting Mont St. Michel. Omdraaien dus en weer richting Bayeux. Daar tanken we dan ook eert maar even en besluiten dan toch even de auto te parkeren om hier de Notre Dame en het stadje even te bezoeken. Bayeux staat bekend om het grootste of langste geborduurde werk ter wereld. Nou hebben wij alletwee eigenlijk geen interesse om het te zien maar onder het mom van nu we er toch zijn…ach fijn …Obbe mag niet mee naar binnen dus hoeven wij ook niet. Kerk bezoeken, even door de straatjes heen gewandeld en toen de auto weer opgezocht en verder gegaan.
We rijden richting Granville om te kirjken of we daar willen blijven maar eigenlijk trekt ons niks in dit verregende stadje om te blijven. Ik denk dat het best een leuk plaatsje is maar met de regen trekt het ons niet. In een cafe zoeken wij uit wat we willen gaan doen. Eten daar ook even een broodje en boeken dan een kamer in een Chateau met uitzicht op de Mt St Michel.
Bij aankomst ziet het chateau er leuk uit met een lekkere grote tuin waar Obbe weer lekker kan rennen maar de kamers zijn donker en oud. Ach ja…het is voor 1 nacht en het hotel heeft een restaurant dus we hoeven nergens meer heen en alles wordt goedgemaakt door het uitzicht! Prachtig. We laten Obbe even uit en twijfelen dan even of we vandaag nog naar het eilandje in het water zullen gaan maar zien dan zware regenwolken eroverheen trekken en besluiten we lekker in de tuin te gaan zitten waar we ook zo af en toe een spatje meekrijgen maar droger zitten dan op het eilandje.
Als het dan toch harder gaat regenen gaan we toch even naar de kamer. Drinken daar een hele stevige borrel…de kamer ziet er meteen iets aangenamer uit en gaan dan eten in het restaurant van het hotel. Niks mis mee. Slapen aardig.
1 September
Bij het ontwaken zijn de weersberichten eigenlijk best slecht. Omdat wij geen zin hebben om hier te blijven, slaan we zelfs het ontbijt over en pakken wij de spullen en rijden wij verder. Op weg naar Mt St Michel zien we een bakker en eten te veel vettigs. Verder naar de Mont…het weer is slecht en we besluiten de Mont over te slaan. Iets verderop zien we een wandelpad en stoppen om met Obbe daar te gaan lopen. Uitegbreid gelopen maar als we dan in de verte de wolken weer zien opstapelen lopen wij in een flink tempo terug naar de auto waar een bakker zit.
Hier gaan we naar Bretagne.
2 September
Als we richting de auto lopen weten we eigenlijk nog niet wat we gaan doen maar eenmaal in de auto zegt Mart dat we naar de berg stenen moeten rijden – Mont St Michel. De hele weg erheen is het bewolkt en regent het en denk ik waarom rijd ik hierheen maar als we dan eindelijk parkeren dan lijkt de lucht iets op te klaren. Yeah!!!
Parkeerplaats bij Mont St Michel is incl. bus naar het eilandje maar niet toegankelijk voor honden. Er staat ook een rij en eerlijk ook zonder hond was ik waarschijnlijk over de brug gelopen. Heb je meteen een mooi overzicht en we kunnen een paar mooie plaatjes schieten.
Bij een coeuf van meer dan 110 is er kans dat de Mont helemaal niet bereikbaar is door het hoogtij wat toevallig de dagen dat wij in de buurt zijn het geval is. Ondanks de hoge coeuf kunnen wij toch naar de Mont. Duidelijk dat het hoogtij is geweest maar zien ook tegen de tijd dat wij daar zijn dat het water zich ook weer razendsnel terugtrekt. Bij binnenkomst lopen we een stuk over de stadsmuur. Het is erg druk. We wisten dat we de abdij niet in zouden gaan omdat honden niet naar binnen mogen met uitzondering van hulphonden maar we hebben helemaal geen zin om dat Obbe aan te doen dus lopen via de hoofdstraat eigenlijk weer terug richting ingang en stoppen bij een klein cafe om iets te drinken en te eten. Obbe is best knock out van de drukte en alle indrukken dus blijven even rustig zitten. Na de lunch dwalen wij nog door 2 kleine straatjes maar vinden het dan ook wel genoeg. We zetten weer koers naar de parkeerplaats. Het is inmiddels alweer bewolkt. Wat een geluk vanochtend.
We gaan terug naar Bretagne.
3 September
Rijden over B wegen richting Clecy – het Suisse Normande wordt het ook wel genoemd. De snelweg vind ik vaak niet zo leuk op vakantie maar maakt de route in dit geval wel wat lang. Hoe dan ook stoppen wij nog even bij benzine Station voor koffie. Gek genoeg de lekkerste die we hebben gehad en eenmaal in Clecy parkeren wij de auto en lopen wij naar de Orne nadat wij hem al een keer gekruist zijn met de auto. Zag er allemaal heel gemoedelijk uit totdat wij hier naar de Orne lopen. Mijn hemel…een kermis en chaos van trapbootjes, kanos en subs. Het Lloret aan de Orne. Weten eigenlijk niet hoe snel we hier weer weg moeten zijn.
Lopen terug naar boulangerie waar de auto ongeveer geparkeerd staat en willen iets eten maar ze heeft helaas alleen nog zoete gebakjes. No thanks. Beginnen aan een neverending zoektocht naar een slaapplek. Dicht, morgen geboekt dus niet meer beschikbaar etc etc… Uiteindelijk, 1.5 uur later om de hoek van de boulangerie vinden we een prima kamer. Helaas is het restaurant van het hotel dicht. Niet dat ik daar graag had willen eten, zag er een beetje bedonpt uit maar alternatief is dus naar Lloret lopen. Hoe dan ook opgelucht dat we een kamer hebben voor vanavond nemen we eerst een borrel en dan off we go naar de vreselijke plek langs de Orne voor avondeten wat totaal geen naam mag hebben. Terug in hotel even lekker douchen en onder de wol.
4 September
Slapen heerlijk ondanks de AC op mijn hoofd die Ik probeer te ontwijken door een T-shirt op mijn hoofd te leggen.
Ik doe het eerste rondje door het kleine centrum waarbij het nog behoorlijk fris is. Het is maandag ochtend en alles ontwaakt vriendelijk. Als ik terug kom op de kamer nemen we nog een lekker kopje thee – zo lekker dat je in Franse hotels overal een waterkoker krijgt ipv een koffie apparaat – in bed en daarna douchen we en ontbijten we in hotel. Kleine deceptie.
Toen ik over Suisse Normande las dacht ik dat het een plaats zou zijn waar ik wel twee dagen zou willen verbrengen. Nou was het gister zondag en mooi weer dus zou kunnen zijn dat het daarom zo druk was maar eigenlijk hebben wij gezien wat wij wilden zien en is het tijd om verder te gaan ook vanwege het gebrek aan accomodaties.
Rijden naar Thury nog wat. Kortste wandeling die ik heb kunnen vinden vanochtend in de boekjes bij het ontbijt zodat wij Obbe ook nog even kunnen laten lopen. Wandeling zou 5.5km en rondom de Orne zijn. Als wij bij de tweede bewegwijzering zijn staat er een bordje onder onze route “DANGER”… Zal wel – zou toch ook in het boekje gestaan hebben als er iets aan de hand was? We beginnen en het pad is niet echt bijzonder maar lekker weg van de doorgaande weg dus wij lopen verder. Nemen op een hoogtepunt de verkeerde afslag waardoor we door de brandnetels en bramen lopen en onze persoonlijke “danger” gebeurt… Obbe loopt de weg op. We horen een auto toeteren en wij rennen als een malle. Hij komt meteen naar ons toe. We zijn meteen helemaal klaar met deze wandeling en lopen volgens de goede afslag terug als we nog een bordje “danger” zien! Geen zin meer om uit te vinden wat die danger nou eigenlijk is. De onze was genoeg. Waarom zetten ze dat niet meteen online dat het danger is?? Whatever bij de auto rijden we richting nieuwe bestemming en denken dat dat Rolleboise is. Nemen wederom een B weg omdat we denken nog iets leuks tegen te komen. Op de overheerlijke bakker na gebeurt er niks op deze weg maar blij verrast met accommodatie. Hadden eigenlijk geen kamer meer maar vanwege feit dat hij hulphond is wel. Wij blij. En we zitten heerlijk. Gooien snel de bagage in de kamer en laten dan eerst even Obbe uit in de warmte, 30 graden en dan gaan we even naar de super en laten Obbe achter in de AC. Zitten bij terugkomst even in de tuin met Obbe en gaan dan omdat hij er is nog even zwemmen in het zwembad. Nu lekker aan de borrel en zo even douchen en bij de bistro op het terrein eten.
Eten werd opgediend zodra we besteld hadden. Dat was wel een beetje een teleurstelling maar het eten was goed. Na het eten nog even korte wandeling gemaakt en daarna naar bed.
5 September
Onze natuurlijke wekker vond het om kwart voor 8 (echt laat voor hem maar de verdonkeringsgordijnen zijn een uitkomst) genoeg en toen maar meteen even gaan lopen. Het weer is nu nog goed te doen maar ze verwachten 31 graden vandaag en dat is toch een stuk minder vnl voor de hond.
Na de wandeling zij we toch nog even gaan zwemmen omdat we vanavond verwachten ergens te zitten waar die mogelijkheid niet is. Hbeben nog opverwogen om nog een nacht te blijven maar hotel had geen beschikbaarheid meer, de komende dagen blijft het rond de 30 graden; wat moet je met de hond, en wat moeten wij hier doen.
Omdat wij in de buurt zijn gaan we na het uitchecken richting Giverny, de woonplaats van Claude Monet. Je kunt de tuin en zijn huis bezoeken. Honden niet toegelaten maar hulphond mag mee. We krijgen een woordenwisseling met een paar Duitsers die het onterecht vinden dat Obbe mee de tuin in mag en hun hond niet. Ik kook van woede maar vraag haar vriendelijk zich te realiseren dat ze blij mag zijn dat ze niet afhankelijk van haar hond is en alleen maar van zijn gezelschap mag genieten. Ze is blassee. Ik kook maar probeer het zsm te laten gaan en dat gaat heel makkelijk door Amerikanen die wel begrijpen wat je aan het doen bent. Fijn!
Het is erg druk in de tuin en het warmt snel op. We maken de wandeling in de tuin, zien talrijke mooie bloemen en uiteraard de wereldberoemde vijver met lelies die hij ooit geschilderd heeft. Daarna lopen we verder en bezoeken na elkaar zijn huis omdat ze ons niet aanraden met de hind daar naar binnen te gaan. Prima. We wachte even op elkaar als de ander er doorheen loopt. Ook hier weer heeft Obbe zich als een ster gedragen en pas als wij buiten zijn moet hij nodig. Hij begrijpt dus echt wel dat het op sommige plekken niet kan.
Wij lopen even door Giverny en willen even ergen een broodje scoren maar dat lijkt onmogelijk omdat overal al de lunch geserveerd wordt. Vernon ligt dichtbij, misschien niet iets om voor om te rijden maar daar is een oud molenhuis en wij rijden er toch langs dus waarom even niet. Vinden meteen een bakker die broodjes zalm verkoopt en peuzelen die op aan de rand van de overbekende molen.
Vanuit hier rijden wij richting Rouen. Wij hebben besloten om dat als volgende stop te gebruiken. Heb een hotel op de rand gevonden in Montigny en rijden daar dus meteen heen. Het is warm en wij willen Obbe niet meer de stad mee in nemen. Hotel is prima maar de uitbater is zeer onvriendelijk. Eerst gunnenwij hem onze centen niet maar besluiten toch te blijven als onze kamer een groot terras blijkt te hebben en we een grote tuin hebben waar Obbe lekker kan rennen.
Na het dumpen van de bagage gaan we lekker in de tuin zitten. We genieten allemaal. Rond een uur of 4 lopen we naar de kamer en besluiten van het een op het andere moment dat we nu even Rouen gaan bezoeken. Het zag er niet bezoekwaardig uit toen we er eerder vandaag langs reden maar wat schept onze verbazing…het is een super leuke kleine, gezellige stad. We lopen langs de kerk, de klok en waar Jeanne d’Arc terecht gesteld werd. Het is nog steeds 28 graden. Voor Obbe is het echt genoeg en wij kopen 2 enorme stukken pizza en lopen dan naar de auto en rijden via de supermarkt (om de pizza nog wat op te leuken) terug naar het hotel. Wij hadden geen zin om in het hotel iets te eten vanwge de uitbater en vanwege ons mooie grote terras.
Pizza is niet echt top maar zitten prima. Omdat het zo warm blijft besluiten we morgen naar huis te rijden. Het heeft geen zin om met de hond verder te rijden met deze temperaturen en eerlijk wij hebben gezien wat wij wilden zien. Prima.
6 September
Na de eerste ronde pakken wij alles in en lopen naar een brasserie voor een kop koffie en een croissant. Eerlijk…ik denk dat dit de lekkerste croissant is van onze vakantie. Lopen met een omweg naar de auto, checken uit en gaan richting huis. Helemaal prima en er was een iemand helemaal blij toen wij weer thuis waren.
Heerlijke vakantie gehad en heel erg blij dat wij dit nu een keer gezien hebben.