8 – 12 april 2010
We kunnen er maar geen genoeg van krijgen dus gaan San en
ik nog een keer skiën. Ik rijd donderdag ochtend vroeg weg om na een uurtje bij San van auto te wisselen en door te rijden. De rit gaat zeer voorspoedig dus de eerste stop maken wij pas in Stuttgart. Daar nemen wij een grote bak koffie en een stuk taart en neemt Sandra daarna het stuur over en rijden wij vlot verder. Als wij net in Oostenrijk zijn krijgen wij toch wel trek dus stoppen wij nog even voor een broodje om een uur later in ons Hotel net buiten St. Anton aan te komen.
Hotel is prima en wij krijgen een ruime kamer, die wij na twee dagen gaan omruilen voor een kamer met balkon. Wij zien vanuit onze kamer een skiverhuur dus beslissen daar maar meteen even heen te lopen. Zaak is vanaf vandaag dicht en gaat pas volgend seizoen open. Wij moeten lachen, ja het is 14 graden buiten maar wij kunnen toch nog skiën? Bij de volgende verhuurplek zijn ze alle mountainbikes in elkaar aan het zetten en vragen ze of wij niet liever de berg af willen fietsen? Toch krijgen wij hier onze ski’s. Nadat wij deze naar het hotel hebben gebracht gaan wij aan het begin van de cabine lift in Nasserein een eerste borrel drinken. Smaakt goed! Wij lopen meteen even door St. Anton heen en nemen daarna plaats op een fontein voor ons hotel waar wij heerlijk in de zon even tot rust komen. Zo tot rust zelfs dat wij beslissen even op bed te gaan liggen voordat wij mogen aanschuiven bij het avondeten.
Het avond eten is ok maar daar is dan ook meteen alles mee gezegd. Het is erg druk en warm en bij gebrek aan plaats worden wij naast twee Duitse jongens gezet die wij de eerste avond niet zullen zien omdat wij al klaar zijn voordat zij komen.
Volgende dag staan wij bijtijds op om St Anton en daaromheen liggende dorpen per ski aan te doen. St. Anton en omgeving is leuk skiën. Jammer genoeg zien wij ook dat wij niet naar Lech kunnen skiën, iets wat wij voor morgen eigenlijk op de planning hadden. Tot een uur of 12 is het trouwens prima skiën, daarna wordt het vanwege de warmte een grote papberg en kost het ons toch wat meer moeite om enigszins stijlvol de berg af te komen. Na een lange dag skiën besluiten wij dan ook even de vermoeide benen wat rust te geven en boven op de berg nog een afzakkertje te nemen. Gelukkig besluiten wij toch op tijd naar beneden te skiën want uiteindelijk blijkt dat wij niet in 1x terug kunnen skiën naar Nasserein. Alhoewel…skiën kan je het bijna niet meer noemen. Papbergen zijn inmiddels van een formaat dat geen een bocht meer lukt. Ben dan ook blij als wij aan ons sluitbiertje bij het begin van de cabinelift zitten.
De dag erna besluiten wij na alle ingewikkelde verhalen met drie keer skibus wisselen de auto te pakken en zelf naar Lech te rijden. Als je dan toch zo dichtbij bent wil je dat toch ook een keer gezien hebben. Lech is super relaxed skiën en wij genieten enorm. Omdat het allemaal van een lijen dakje gaat en wij nergens hoeven te wachten voor een lift besluiten wij ook nog naar Zürs te gaan. Ook daar is het genieten maar hebben wij toch wel een paar keer getwijfeld of wij met een afdaling bezig waren. Het was soms meer klunen dan iets anders. Eenmaal terug in Lech konden wij er toch weer moeilijk mee ophouden en kwamen wij als een van de laatsten de piste af. Heerlijke skidag en wij besluiten dan ook 
meteen, ondanks het feit dat St. Anton ons ook goed bevallen is, hier morgen naar terug te gaan.
Als wij de volgende dag wakker worden heeft het gesneeuwd en is het een stuk kouder als de twee voorgaande dagen. Wij zouden in St. Anton kunnen blijven; lift ligt zo lekker dicht bij het hotel, maar na de heerlijke dag van gister gaan wij toch weer naar Lech. De koude nacht heeft de pistes helaas geen goed gedaan. Er ligt een plaat ijs onder de verse sneeuwlaag en dat is erg jammer. Toch is het weer heerlijk skiën en zijn er nog minder mensen als gisteren op de berg. Na wat aarzeling, het sneeuwt zo nu en dan, gaan wij toch een weer een rondje Lech – Zürs – Lech doen. Zodra wij met de grote cabine baan omhoog zijn, sneeuwt het en stopt het eigenlijk niet meer. Als wij hebben gegeten en bijna tot twee sneeuwpoppen zijn getransformeerd besluiten wij de kortste route terug te nemen. Eenmaal in Lech zijn de pistes leeg. Wij begrijpen het niet maar kunnen het niet laten om niet van de gelegenheid gebruik te maken om toch nog een paar extra afdalingen te nemen. Als wij halverwege onze laatste afdaling zijn begrijpen wij waarom de pistes zo leeg waren. Kennelijk zaten wij precies boven een paar wolken die de laatste afdaling tot een ware beproeving maken: veel sneeuw, wind en bevroren pap heuvels. Ben blij dat ik niet gezien heb hoe ik van deze berg ben afgekomen! Ondanks dat een heerlijke dag en helemaal blij dat wij allebei heelhuids de berg zijn afgekomen.
Na de ski’s weggebracht te hebben, een souvenirhunt gedaan te hebben, een paar borrels gedronken te hebben en een paar dobbelspelletjes gedaan te hebben, zijn wij aan ons laatste avondmaal begonnen. Beide sliepen wij slecht dus uiteindelijk heel erg op tijd de auto gepakt en lekker naar huis gereden. Zeer geslaagd weekendje! Schi Heil!