Dit is het vervolg van onze reis naar Nieuw Zeeland.
28 december 2010
Eenmaal op Narita hebben wij onze tas opgehaald en hebben wij de shuttle naar het hotel opgezocht. Op het vliegveld staat alles nog in Engels aangegeven maar zelfs hier ben je al behoorlijk stuurloos. Ben benieuwd hoe dat zo meteen gaat. Shuttle bus was er snel en wij konden ook snel inchecken. Vliegveld, bus en nu ook het hotel staat op temperatuur “Caribisch” dus eerst in de kamer de verwarming uitgedraaid, de airco aangedaan en het raam opengezet. Als ik zie dat de shuttlebus naar Narita over 5 minuten vertrekt gooien wij alle spullen snel neer en rennen wij naar beneden om de shuttlebus voor onze neus weg te zien rijden. Helaas! De volgende gaat pas over een uur. Toch eerst maar even naar de kamer terug gegaan, snel een douche genomen en toen een taxi genomen naar het centrum. Volgens de concierge was dat niet 
duur en zouden wij er binnen 10 minuten zijn. Wij wilden onze korte tijd in Tokio niet verdoen aan het wachten op de shuttle bus dus hebben wij die taxi maar besteld. Taxi was duur en deed er ruim 35 minuten over….maar goed wij waren in het centrum. Helaas gingen alle winkeltjes heel snel dicht en zijn wij een heel klein en knus sushi tentje ingelopen. Ik had echt geen zin in zo’n grote sushi en dining en toen ik dit zag wist ik meteen dat ik hier wilde zitten. Oud mannetje die alle sushi ter plekke maakt en nog in zijn beste woordje Engels met je tracht te communiceren. Heerlijk!!
Als wij hier heerlijk hebben genoeten lopen wij nog even door naar de tempel want die zou nog open moeten zijn. Niets was minder waar en toen maar teruggelopen naar het station waar over 10 minuten de shuttlebus naar het hotel zou komen. Eenmaal in het hotel terug zijn wij als een blok in slaap gevallen.
29 december
Redelijk op tijd wakker. Scheelt altijd met een jet lag. Nog geprobeerd in te checken voor de vlucht van zometeen maar dat lukte helaas niet. Toen wij beneden in de lobby kwamen zagen wij dat het hotel alleen een buffet aanbood. Daar hadden wij niet zo’n trek in. DE shuttle naar het centrum zou pas over twee uur gaan en de shuttle naar het vliegveld stond op het punt te vertrekken. Daar dus maar ingestapt 
want wij wilden gewoon een bak noodles. Gelukkig hadden wij paspoort en alle papieren mee want anders kom je dus helemaal het vliegveld niet op. Bij de vertrekhal veel moeite gedaan om te begrijpen waar wij wat konden eten maar het gebrek aan tijd en de lange rijen dwongen ons naar de Starbucks waar wij een heerlijke kop koffie hebben gehaa;d en twee heerlijk broodjes. Deze konden wij nog net snel opeten voordat wij de shuttle weer naar het hotel konden nemen. Hier hebben wij snel nog even tanden gepoetst, de spullen uit de kamer gehaald, uitgecheckt en de shuttle naar Narita genomen. Wilde graag dit dorp bij daglicht zien. Heerlijk om hier rond te lopen ook al was het maar 8 graden. Ruim een uur later hebben wij de bus weer terug genomen naar het hotel. De spullen gepakt en naar het vliegveld gegaan. Douane en controle duurde erg lang en toen wij daar eindelijk mee klaar waren heerlijk in de business lounge gaan zitten waar wij heerlijk gesmuld hebben van sushi’s, noodles en een lekkere borrel.
Toen wij werden opgeroepen voor het boarden hebben wij bij de incheckbalie nog gevraagd of wij van stoel konden wisselen. Was geen probleem en wij kregen meteen twee stoelen bij de nooduitgang. Iets wat onmogelijk was bij het inchecken in de grote hal. Vreemd. Eenmaal in het vliegtuig werden wij nog gezocht door de purser want zij had ons nog in de comfort class kunnen zetten maar nu zaten wij toch beter bij de nooduitgang dus zijn wij daar blijven zitten. Wat ik eerder zei over dat menig maatschappij kon leren van de service van Air NZ was niet van toepassing op deze vlucht. Stewardess deed ontzetten haar best en wij hebben nog een tijd leuk met haar zitten praten.
Op tijd landde wij weer op Schiphol en waren wij toch weer blij toen wij weer veilig thuis waren.