Pertisau am Achensee

Zaterdag, 11 Februari 2023

Als je een hulphond in opleiding in huis neemt als gastgezin is een ding zeker… Je zult op een dag afscheid van hem moeten nemen. En ook al weet je dat als je eraan begint, maakt dat het niet makkelijker.
Gijs vindt de ene dag sneeuw in Nederland fantastisch en we besluiten, om het naderende afscheid iets dragelijker te maken door mooie herinneringen te gaan maken samen. Conclusie: we gaan naar de sneeuw! We zoeken iets waar we lekker met Gijs in de sneeuw kunnen wandelen maar mocht het zo uitkomen dan ergens waar Mart ook nog even kan skiën. Lijkt heel makkelijk maar als je denkt de bestemming te hebben, moet je ook nog accommodatie vinden waar een hond mee mag. Na vele zoek resultaten die we goed bekijken voor ons doel komen we uiteindelijk uit bij Pertisau am Achensee. Een wel heel erg klein skigebied maar een wandel paradijs volgens de gegevens en niet geheel onbelangrijk er lijkt sneeuw in het dorp zelf te liggen. En dat laatste is precies wat we willen. Als we dan ook nog een beetje normale accomodatie hebben gevonden: Geboekt en we gaan!
Op zaterdag, na het opstaan en ontbijt vertrekken we om 9 uur. We gaan er 2 dagen over rijden dus we hebben geen haast. Ik had het plan om over Stuttgart te rijden maar al snel stuurt de navigatie ons richting Autobahn 3 omdat er kennelijk een ongeluk gebeurd is. Prima, maar dan gaan we ook niet meer over Stuttgart en vervolgen wij de rit over Frankfurt en Nuerenberg. We stoppen onderweg voor een kop koffie en later nog voor een worst. Kan Gijs meteen even plassen en zijn benen strekken. Na de worst checken we waar we rond 17:00 zijn. Dat is om en en nabij Nuerenberg. Mart vindt een aardig hotel in Forchheim. Bij aankomst is het precies dat. Helemaal prima voor 1 nacht. Bij de afslag naar Forchheim zijn we eerst even de Aldi in geweest dus na het inchecken en even Gijs uitgelaten te hebben, proosten we nieuwe proviand op de vakantie. Mart had op internet al een restaurant gevonden dat we bij het uitlaten van Gijs even bekeken hebben en gaan na de borrel daarheen. Eten is prima. Lopen op de terugweg iets om zodat Gijs niet meer naar buiten hoeft en gaan dan het mandje in. Helaas volgt een ietwat onrustige nacht.

Zondag, 12 Februari
Mart laat Gijs ’s ochtends even uit omdat de lokatie van het hotel niet echt super is. Als hij terug is douchen we en gaan we richting ontbijt. Prima geregeld. Om 9:30 zitten we in de auto en vervolgen we de route. We verlaten de snelweg even om te tanken maar bij terugkomst op de snelweg rijden we helaas de file in. Via allerlei N wegen rijden we verder en bij de eerste sneeuw stoppen we even. Gijs gaat door het dolle en blijft maar rollen in de sneeuw. Prachtig gezicht. De laatste km in Duitsland is er sneeuw en in Oostenrijk blijft die en omdat we op een N weg zitten, rijden we door leuke kleine dorpjes.
Bij Christlum am Achensee stoppen we even omdat we er voor mijn gevoel dan ook zo zijn. We lopen een stuk langs de loipe waar Gijs heerlijk even zijn benen kan strekken en geniet van de wondere witte wereld. Gelukkig maar want dit is de reden waarom wij hier zijn. Na de wandeling willen we eigenlijk nog even iets eten maar laten dat uiteindelijk schieten omdat het 3 uur is en we liever nu naar het hotel gaan. 20 minuten langs de Achensee rijden is geen straf.
Bij aankomst in het hotel gaat inchecken gelukkig snel. Krijgen een lekkere ruime kamer precies aan de kant waar we wilden zitten en laten Gijs even achter om alle spullen uit de auto te halen. We zijn blij met de kamer. Na het uitladen van de auto (wat heb je veel spul mee op wintersport). Gaan eerst Gijs weer even uitlaten als de auto keeg is en gaan dan meteen even naar het zwembad wat ik al snel verruil voor het Turkse stoombad omdat het zwembad veel te vol is. Daarna lekker aan de borrel, nog een snelle ronde Gijs en dan aan tafel voor half pension. Helaas dit was niet wat wij ons ervan voorgesteld hadden. Morgen hopelijk beter. Nog een rondje Gijs lekker naar bed.

Maandag, 13 februari
Het is prachtig weer een nadat Mart Gijs voor het eerste rondje heeft meegenomen, gaan we meteen even naar het zwembad. Heerlijk! Er is maar 1 andere persoon. Mart gaat fitnessen en ik ga lekker zwemmen. Dan even snel douchen en ontbijten. Prima ontbijt. Alles is er en lekker. Hier kunnen we wel even op teren.
Na ontbijt halen we Gijs op een lopen we naar de Karwendel bergbahn. Die nemen wij omhoog om daar lekker een wandeling te gaan doen. Gijs is super enthousiast en stapt als eerste de gondel in. Prachtig! Hij is de ervaring in Zwitserland kennelijk niet vergeten. Eenmaal boven wil hij alleen maar rennen. Wij lopen de Rundwanderung en genieten van zijn enthousiasme. Helemaal als we dan eindelijk de skipiste af zijn en wij hem los kunnen laten. Hij blijft de hoge sneeuw maar inrennen en krijgt er geen genoeg van. We doen ruim 2 uur over de wandeling die ons, zoals dat meestal is bij een rondweg, weer terug bij de Bergbahn brengt waarnaast een Alm zit waar we eerst even gaan zitten en wat drinken.

Als Gijs het genoeg vindt op het terras, gaan weer verder. Mart heeft besloten dat we de wandeling naar het dal gaan maken en dat is een rodelweg en wandel weg ineen. We hebben geen last van rodelaars dus ook hier kan Gijs naar hartelust tekeer gaan. Aan het einde werd het wat drukker dus liep hij daar weer mee aan de lijn. Na wederom 2uur zijn we blij dat we bij het hotel terug zijn. Niet dat de wandeling echt heel inspannend was maar 2 uur naar beneden lopen is niet heel erg best voor mijn knie. Lekker even op het balkon van onze kamer met een broodje aus dem laden. Lekker.
Rond 16:30 gaan we nog een keer naar vitalwelt en bij terugkomst drinken we nog iets, laten Gijs nog even uit en gaan dan ons geluk beproeven bij het eten. Gelukkig!! 1000x beter als gisteren. Drinken daarna nog een kop thee en laten dan Gijs nog even uit. Heerlijke wandeling langs de loipe. Heerlijk.

Dinsdag 14 februari
Ik word verrast door een dubbele valentijn. I’m so lucky!!
Mart vindt het prachtig om Gijs door de sneeuw te laten rennen en staat dan ook meteen klaar om hem uit te laten. Ik houd ze in de gaten vanaf het balkon. Heerlijk, 2 genietende valentijnen.
Bij terugkomst toch even snel gezwommen en daarna aan het ontbijt en dan weer lekker op pad.
Het was de bedoeling dat we even met de bus naar Maurach zouden gaan en daar de Seilbahn zouden nemen maar als ik vraag wanneer de bus gaat, blijkt dat 1x per uur te zijn en hebben wij hem dus net gemist. We willen Gijs niet laten wachten en verzinnen plan B nadat we op een wandelroute kaart bij de Bergbahn hebben gekeken. Willen stuk langs de Achensee gaan lopen en dan terug door het bos. We lopen via de loipes totdat we nog een golden tegenkomen. Gijs laten we even spelen. De mensen van de andere golden raden de door ons gekozen route af. Diepe sneeuw en glad. Ze wijzen ons op en alternatieve plek en wie zijn wij om hun advies in de wind te slaan dus braaf schaven we de plannen wederom bij.
Wij komen uit op een langlauf knooppunt met een restaurant. Eerst maar even koffie drinken. Als ik aan de ober vraag waar we zijn, weet hij dat niet en ook binnen bij de bar weten ze het niet?? Laat maar. We zien wel na deze vieze bak koffie.
We lopen een wandelpad op en komen na 10 min een aardige vrouw tegen die ons gelukkig precies kan vertellen wat voor wandelpad er links en rechts is. We gaan de Tristenau langer Rundweg volgen. Wat een prachtige route. Niet uitdagend ofzo maar gewoon fijn en prachtig.
Na zo’n 2 uur komen we weer bij het langlauf Mekka aan en gaan er toch maar even iets drinken omdat er niet veel of beter gezegd geen alternatieven zijn.
Gijs geeft ook hier weer aan als hij het genoeg vindt en we lopen de korte rundweg terug naar ons hotel. Gijs heeft nieuwe energie en heeft helemaal geen zin om naar het hotel te gaan maar wij wel dus helaas…
Wij gaan nog lekker even op ons balkon zitten totdat de zon achter de berg verdwijnt en gaan dan nog even naar de sauna. Helaas is de stoomcabine redelijk koud en gaan we dus maar even naar de bio-sauna. Die is namelijk 60 graden met een redelijke luchtvochtigheid. Ook nog te doen.
Dan is het douchen, even borrelen en dan jawel…schnitzel vanavond op het programma. We verheugen ons erop! We beginnen met een zalmtartaar ipv een saladebuffet. Vind ik wel jammer want helaas is dat al een paar keer onze redding geweest in dit hotel. Zalmtartaar is aardig, soep niet echt bijzonder maar het ergste is toch wel de schnitzel. Van die sjoelschijven die uit de vriezer komen en in de frituur zijn gegooid. Net zo slecht als onze laatste overnachting in Duitsland in Mei. Wat jammer. Gelukkig is dessert lekker en hebben wij eigenlijk ook geen trek meer in kaas dus gaan we lekker naar bed na een heerlijke wandeling met Gijs.

Woensdag, 15 Februari
Ik begin verkouden te worden en sta op met knallende hoofdpijn. Ik ga dus even Gijs uitlaten. Misschien helpt de frisse lucht. Lekker over de piste heen rent de kleine en geniet en ik van hem.
Bij terugkomst gaan Mart en ik toch even zwemmen. Tenminste Mart gaat even sporten en ik ga zwemmen. Yeah! Zwembad voor mij alleen. Er is niemand. Genieten. Lekker een beetje poedelen totdat Mart terugkomt en zich dan pas de eerste andere badgasten melden.
Douchen en naar ontbijt. We hebben tijd want we hebben besloten vandaag de bus naar Maurach te nemen om daar de gondel te pakken. De bus rijdt 1x per uur op het uur. We weten dat wij die van 10 niet gaan halen en hebben dus ruim de tijd voor die van 11.
Het is best warm dus we zijn even bezig te beslissen wat we nou eigenlijk aan moeten doen en als dat dan ook allemaal aan is, gaan we maar alvast naar buiten. Wachten liever buiten in het zonnetje dan hier in de kamer.
Lopen een beetje rond op de piste en als ik de menigte achter me hoor lachen, weet ik dat Gijs weer de clown aan het spelen is. En ja hoor, hij heeft een kussentje gepikt van het kinder paradijs en springt ermee rond als een kleine lippizaner. Iedereen vindt het gelukkig komisch.

Als de bus er is, zijn we in ruim 10 min bij de gondel in Maurach. Na het betalen is de gondel er al snel alleen moeten wij best een tijdje wachten totdat hij gevuld is. Gijs is inmiddels een pro en wacht geduldig. In een paar minuten staan we boven en gaan we na onze eerste helling even een kop koffie drinken op een rustig terras. Vanuit hier nemen we een van de geprepareerde wandelpaden. Eigenlijk kun je niet fout lopen en omdat de sneeuw heerlijk zacht is, vermaakt Gijs zich prima in de dikke sneeuw. Na ruim twee uur gelopen te hebben, zijn we terug bij het begin en pakken wij de kinder loopband terug naar het restaurant waar we eerder koffie hebben gedronken. Gijs loopt als een profi naast de band. Prachtig om te zien hoe weinig hij onder de indruk is van alles. Op het terras van de Alm drinken en eten we iets alvorens de lift weer naar beneden te nemen.
Wij lopen Maurach nog even rond en laten daarbij de bus die over 10 minuten vertrekt aan ons voorbij gaan. Uiteindelijk was de bus misschien de betere optie geweest maar ach nu hebben we een goede reden om de route langs het meer te lopen. Helaas loopt deze langs de weg dus Gijs moet aan de lijn. Hij vindt alles wel best. Uitzichten zijn mooi maar omdat het al begint te schemeren zijn de kleuren op de foto niet top. Jammer.
Eenmaal terug in Pertisau kopen wij bij de Dorfladen nog even wat flesjes cola en gaan dan via de loipe route terug naar het hotel. Ik vond het ook wel meer dan genoeg. Blij dat we thuis zijn. Gijs krijgt even iets te knabbelen en wij gaan dan toch maar, omdat het de laatste avond is, naar de sauna. Helaas is wederom de stoomcabine koud. Er hangt nu wel een papiertje op dat de deur goed dicht gedaan moet worden maar kennelijk is dat vandaag weer niet gebeurd. Toch nog maar een keer de bio-sauna in dus.
Daarna lekkere borrel en nog maar een keer naar het avondeten van het hotel. We hadden natuurlijk met zo veel teleurstelling een keer iets anders kunnen kiezen maar we hadden niet de illusie dat dat veel beter zou zijn dus zijn wij maar hier gebleven. Mijn eten was redelijk vanavond dus ik klaag niet.

Donderdag, 16 Februari
Vandaag is uitcheckdag. Het blijft mooi weer in Pertisau dus wij willen nog wel een dag blijven, bellen om 7:30 de receptie om beschikbaarheid na te vragen. Ik werd nog net niet afgesnauwd. Hotel heeft fijne grote kamers en een lekker ontbijt en een prettige spa maar het personeel en vooral de eigenaren zijn allesbehalve vriendelijk en over het avondeten heb ik het al uitgebreid gehad.
Wij gaan met Gijs lopen en zien dan wel.
Bij terugkomst van de wandeling loop ik tegen beter weten in langs de receptie en net zo vriendelijk als ze alles gecommuniceerd hebben, laat ze nu ook weten dat er geen beschikbaarheid meer is. Prima. Is dat ook duidelijk.
We gaan toch nog even zwemmen. Helaas iets te druk vanochtend maar toch even lekker. Douchen en naar het ontbijt. Daarna is het tegen de klok inpakken en wegwezen. Zie ze er nog voor aan om om 10:30 voor je kamer te gaan staan en je naar buiten te escorten. Auto is ingepakt maar heb nog een leuke wandeling bedacht en die gaan we eerst nog doen voordat we beslissen hoe we verder gaan.
Lopen een heerlijke ronde en bij terugkomst in het hotel gaan we eerst daar op het terras zitten. Who would’ve thought? Beetje stille hoop dat de koffie nu wel een keer lekker zou zijn. Hahaha. Tegen beter weten in. Snel wegwezen. Klaar met deze tent en op naar Christlum. Daar hebben wij vanochtend een aardig onderkomen gevonden en gaan eerst even kijken voordat we wat boeken.

Binnen 30 minuten staan wij voor de deur van Seebichl. Super vriendelijk mensen en ze maken ons een mooi aanbod en bieden meteen een welkomstdrankje op het terras aan terwijl zij het inchecken regelen. Zitten daar heerlijk maar als de drankjes op zijn gaan we toch maar even de kamer inspecteren. Spullen neerzetten en dan gaan wij even lopen. Had in een boekje in Pertisau gezien dat een van de mooiste wandelingen hier zou moeten zijn naar een waterval. Mart waarschuwde mij dat er waarschijnlijk nog geen water uit de waterval zou komen maar ik denk het is de laatste tijd warm geweest dus moet er water zijn. We lopen en het is een prima route maar om nou te spreken van een idyllische route. Nee, totaal niet. Wij hebben de afgelopen dagen mooiere routes gelopen. En ja hoor, na ruim 45 min lopen…geen water uit de waterval. Snel terug richting hotel. Alhoewel, snel? We willen via de loipes lopen en dat is een flinke omweg en helaas worden we ook aangesproken over het feit dat Gijs aan de lijn moet.
Eenmaal terug bij het hotel, ploffen we neer en vragen we of de sauna aanstaat. Mart geniet daarna lekker van de sauna en als hij terug is, besluiten we niet naar het gereserveerde restaurant te gaan (moe, warm voor de hond, ver en geen zin in pizza) en gaan even naar een supermarkt die nog open is. Daar kopen wij van alles en misschien wel meer dan we nodig hebben. We zien wel. Laten we het zo zeggen. We vermaken ons prima die avond.

Vrijdag, 17 Februari
Wij slapen heerlijk in deze bedden maar als Gijs begint te jammeren dat hij naar buiten wil, staan we op en gaan lekker met hem over de loipes lopen. Daarna gaan we lekker ontbijten, pakken de spullen in, laten Gijs nog een plasje doen en gaan dan op weg. Het is de bedoeling dat we nog een overnachting ergens plannen maar als we om 15:00 bij Frankfurt zijn in dikke bewolking en grijs weer en zien dat het nog 4 uur naar huis is, beslissen wij dat we toch verder rijden naar huis, Om 8 uur staan wij voor de supermarkt om iets te eten te halen. Wat een fantastisch mooie herinnering hebben we erbij.