Dit is het vervolg van Elzas Wijnroute.
Route
Agenda
| Datum | Van | Naar | Hotel |
| 10 September 2020 | Frankrijk | ||
| 11 September | |||
| 12 September | Colmar | Cadenabbia | Cadenabbia |
| 13 September | Como meer | Cadenabbia | |
| 14 September | Cadenabbia | Iseo meer | Due Roccoli |
| 15 September | Iseo meer | Vesio di Tremosine | Sole La Fenice |
| 16 September | Vesio di Tremosine | Ora | Amadeus |
| 17 September | Ora | Oberolang | Post Tolderhof |
| 18 September | Oberolang | Huis | |
12 September
Helaas lopen we in Zwitserland bij de Gotthard tunnel onwijze vertraging op door weg werkzaamheden maar uiteindelijk komen we dan na een prachtige route langs het meer van Lugano bij het Como meer aan. Hotel vinden was niet eenvoudig maar we hebben een heerlijk hotel gevonden in Cadenabbia met heerlijk zwembad en heerlijk uitzicht op het meer. Eerst maar meteen een frisse duik in het heerlijke zwembad. Heerlijk. De lange rit valt meteen van onze schouders. Daarna lekker een borrel with a Como Lake view en tot slot heerlijk eten bij een kneuterig tentje om de hoek van het hotel in korte broek. Heerlijke afsluiting van de dag.
13 september
We staan een beetje bij tijds op want we willen het bekende driehoekje op het Como meer vandaag doen. Op loopafstand van ons hotel vertrekt de ferry naar Bellagio. Als we bij de ferry staan, besluiten we echter eerst nog maar aan deze kant van het meer te ontbijten aangezien Bellagio nog niet in het zonnetje ligt. Bij de lokale tabbachi eten we een broodje met mozzarella en prosciutto. Heerlijk!! Na het broodje bellen we eerst mama even om haar te feliciteren met haar verjaardag.
Als we de ferry in de buurt van de docking station zien gaan we richting loading dock. Er zijn nu nog weinig mensen dus afstand bewaren is niet moeilijk maar toch moet je verplicht een mondkapje op.
De overtocht is kort, slechts 15 minuten en eenmaal in Bellagio verkennen we het kleine dorpje te voet. Genieten van de uitzichten en na een kopje koffie lopen we nog wat rond totdat we de volgende ferry naar Varenna nemen. Deze overtocht duurt zo’n 20 minuten maar met de mooie uitzichten op het meer en het plaatsje is dat zo voorbij. Varenna is ook een leuk plaatsje maar met de toegenomen drukte en het enkele wandelpad naar en van het dorpje is het afstand houden hier een stuk moeilijker. Wij lopen dus meteen een zijstraat in en als we een leuk plekje vinden om iets te eten ploffen we meteen neer. Ik vind het tijd voor pasta en bestel the secret pasta. Secret was het zeker en een ietwat curieuze combi maar het smaakte prima. Daarna dwalen we nog een beetje rond, zaten eraan te denken om naar twee bezienswaardigheden iets verderop te lopen maar zien de ferry’s steeds drukker worden en laten het dan maar voor gezien. Struinen de souvenirshops nog af totdat de ferry naar Bellagio er is. We moeten helaas van Varenna eerst naar Bellagio terug en daar weer een ferry pakken naar Cadenabbia. Eenmaal in Bellagio hoeven we gelukkig maar een kwartiertje te wachten voordat de volgende boot er is en zijn we binnen 15 min weer aan de overkant.
We willen bij aankomst nog even wat te drinken kopen maar supermarktje gaat om 16:30 pas weer open. Het is nu 16:15 dus besluiten toch maar even te wachten. Om 16:50 komt de eigenaar er eindelijk aan. Snel kopen wat we nodig hebben en snel naar huis want we willen nog even gaan zwemmen in ons heerlijke zwembad wat we dus ook meteen doen bij terugkomst. Heerlijk en kunnen er moeilijk afscheid van nemen maar de trek in een borrel neemt ook toe dus uiteindelijk kunnen we de pool toch verlaten. Met uitzicht op het meer genieten we na van de dag.
’s Avonds lopen we naar Tremezzo, het dorpje naast ons. Daar willen we vanavond gaan eten. Het is een groter plaatsje als de plekken die we vandaag hebben bezocht maar iets leuks vinden om te eten is niet eenvoudig. Restaurants sluiten best bij tijds. Iets wat ik niet verwacht had. Eten uiteindelijk bij de 2e aanbeveling van het hotel. Is totaal niet wat we voor ogen hadden maar hopelijk morgen weer beter.
14 september
Er is er een jarig en dat ben ikke!
Na wat lieve telefoontjes besluiten we eerst nog even lekker te gaan zwemmen. Heerlijk! Daarna douchen, spullen inpakken en bij de buurman ontbijten, uitchecken en op weg. Na wat twijfel pakken we toch met de auto de ferry richting Bellagio. We willen vandaag naar het Iseomeer. Bij buitenlanders minder bekend dan het Como en het Garda meer maar juist bij de Italianen heel erg bekend. De route langs het Como gaat wel heel veel tijd kosten vandaar de ferry. Van Bellagio gaan we via Lecco richting Bergamo. Hier gaan we even sightseeën.
Bergamo bestaat uit een lager gelegen modern gedeelte en een hoger gelegen historisch gedeelte. Met de auto rijden we door het moderne gedeelte en parkeren de auto daar in de parkeergarage. Het historisch gedeelte is auto luw dus dat gaan wij te voet verkennen. Gelukkig hoef je je niet te vermoeien door naar boven te lopen maar kun je een funicular nemen. Iets wat wij graag op dit moment doen.
Eenmaal boven komen we bij een geweldige patisserie langs. Wie wil er nou geen gebak op z’n verjaardag? Hier dus meteen naar binnen. Helaas kunnen we niet buiten zitten maar voor deze gebakjes wil ik ook wel even binnen zitten. Als ik vraag of ze een kaarsje hebben omdat het mijn verjaardag is, word ik inderdaad verrast met een kaarsje in een van de uitgekozen gebakjes en een verjaardagsliedje. Voelt wat ongemakkelijk maar voelt wel meteen jarig. De gebakjes zijn overigens om te smullen zo lekker.
Na gebak lopen wij eigenlijk linea recta naar funicular nr 2. Toen we beneden de kaartjes kochten wist ik eigenlijk helemaal niet dat er twee waren. Na stap 1 voelden wij ons eigenlijk een beetje bekocht door de prijs/afstand maar nu dat er nog een nummer 2 is…Anyhow. Dit gedeelte van de old town vind ik superleuk. Heeft ook echt iets ouds maar we besluiten eerst maar naar het hoogste punt te gaan. Het treintje komt over 10 minuten en dan merk ik pas dat het alweer 2 uur is. Eenmaal boven lopen we een van de routes uit de folder die ik beneden heb meegenomen. We willen richting kasteel maar we lopen verkeerd. Krijgen er echter een leuke (opwaartse) route voor terug. Terug gaan we via een mooi hotel en dan eenmaal bij de funicular lopen we in tegengestelde richting de route nog een keer om te kijken of we iets gemist hebben. Als we dan toch op het juiste pad zijn, zijn we niet echt onder de indruk en besluiten we maar terug te lopen naar het treintje. Het treintje was eigenlijk het leukste van dit extra stuk naar boven omdat je een nog mooier uitzicht hebt over de oude stad. Wij zijn kennelijk niet de enige die er zo over denken want degene die met ons mee naar boven zijn gegaan gaan bijna allemaal samen weer met ons naar beneden en we zijn er toch echt maar 45 minuten geweest.
We dwalen nog wat in het tussen gedeelte want wij vinden het oude gedeelte erg leuk. Omdat het al laat is zijn alle restaurants al dicht en laten we de lunch maar even aan ons voorbij gaan.
Nadat we een goede indruk hebben gekregen van het midden station gaan we terug naar het treintje dat ons weer naar beneden brengt. Eigenlijk moeten we daar veel te lang wachten maar even zitten is niet erg. Als het treintje er eenmaal is staan we binnen 2 minuten beneden en lopen wij rechtstreeks naar de auto terug. Wij hebben nog ongeveer een uurtje voor de boeg voordat wij bij het Iseo meer aankomen en dat willen we vandaag echt nog doen. Wij hebben een hotel op het oog maar als wij eenmaal daar zijn aangekomen, is er geen haar die denkt dat wij daar willen blijven. Buiten op hun terras zoeken wij naar een alternatief. Helaas heeft het leuke alternatief alleen een bedompte kamer en besluiten we dat niet te doen. Op naar keuze nummer 3. We gaan de bergen in. Mmm..is dit zo verstandig? Uiteindelijk na 25 minuten klimmen komen wij eindelijk bij een landgoed aan waar Due Rocolli op staat. We zijn meteen blij verrast als we dit zien. Ik vraag of we zowel de kamer met als zonder uitzicht kunnen bekijken. Onze keuze is meteen gemaakt als we de kamer met uitzicht te zien krijgen. Jemig wat een balkon! De kamer is minder modern dan degene zonder uitzicht maar geen vezel die denkt dat ik daar wil blijven na het zien van dit uitzicht. Tijdens het inchecken merkt de receptioniste op dat ik jarig ben omdat ze de paspoorten wil kopiëren en geeft ons meteen een glas heerlijke mousserende wijn ter verwelkoming en ter felicitatie. We pakken de auto uit en laten meteen weten dat we ook vanavond blijven eten. We hebben geen zin om die hele berg weer af te rijden.
Nadat we de spullen op de kamer hebben gezet gaan wij eigenlijk linea recta naar het zwembad. Mart springt er meteen in maar na er een teen ingestoken te hebben weet ik zeker dat ik daar niet in ga. Heel toevallig komt de receptioniste nog langs en als ik haar vraag hoe het kan dat het water zo koud is laat ze weten dat ze vanwege Covid het zwembad leeg hebben laten lopen en dit met koud water hebben gevuld. Mart is geen kou kleum maar zelfs hem wordt dit te veel. Snel opwarmen dus op ons terras. Heerlijk.
Rond een uur of 20:30 gaan we eten in het hotel-restaurant en OMG wat was dit onwijs goed! Lang geleden dat ik zo lekker heb gegeten. Was echt genieten.
15 September
We zijn een beetje besluiteloos. Willen wij hier nog een nacht blijven of gaan we verder? We bedenken het ons tijdens het ontbijt en besluiten uiteindelijk niet te blijven. Ja, het balkon is heerlijk maar we zitten erg ver van alles en hebben eigenlijk geen zin die berg continu op en af te rijden. We hebben uit ervaring ook wel geleerd dat je een restaurant niet twee keer achter elkaar moet aandoen als je er goed hebt gegeten. Verder dus.
We rijden eerst nog even naar Iseo want eigenlijk hebben wij van het dorpje gisteren niets gezien. Leuk om even doorheen te lopen. Het is redelijk klein dus in een uurtje met een kopje koffie heb je alles wel gezien. Op naar de volgende bestemming: Garda meer met als eindbestemming Arco (is het plan).
We nemen de scenic route langs de west kant van het meer en scenic is het. Kleine dorpjes worden afgewisseld met mooi uitzichten op het meer, cipressen en tunnels. Omdat we tijdens de route ook af en toe stoppen komen wij pas tegen 14:30 bij Riva del Garda aan. We parkeren de auto want we willen hier toch even te voet doorheen. Leuk plaatsje. Omdat het wederom redelijk laat is zijn de restaurants wederom gesloten en ploffen we na een rondje door de stad gemaakt te hebben neer bij een tentje waar ze nog broodjes serveren. Heerlijke broodjes trouwens! Hier zoeken we meteen ook even naar een hotel in Arco. Zou ook een leuk plaatsje moeten zijn. Helaas vinden wij dat niet. De hotels waarvan we dachten dat ze potentie zouden hebben, liggen allemaal op een industrieterrein of langs een doorgaande weg. Daar hebben wij geen zin in. Eerst maar even de supermarkt in. We weten nog niet waar we uitkomen. We hebben in ieder geval iets te drinken. We bedenken dat de bergen in gisteren ook voor een aangename verrassing heeft gezorgd dus wij rijden terug naar het Garda meer en gaan daar bij Limone de bergen in. We gaan zo ver de bergen in dat zelfs de navigatie het af en toe laat afweten. Wij komen ergens uit waar Mart nog niet eens naar binnen wil lopen. We gaan verder en rijden op goed geluk naar La Fenice e Sole. Wij komen aan in een lieflijk dorpje van een paar huizen met een ontzettend leuk pleintje met fonteintje. Ik vraag de receptie of ik de kamer even mag zien. De gastvrouw is alleraardigst. We zijn snel om. Kamer is super modern, zonder AC weliswaar maar we zitten hier wat hoger dus hopen dat we ‘m niet nodig gaan hebben. Het is te fris om nog gebruik te maken van het zwembad en we gaan dus heerlijk op ons balkonnetje zitten. Het restaurant is tot 21:00 open dus gelukkig hebben we nog even tijd. Het wordt snel fris op deze hoogte dus ga eerst lekker warm douchen en trek voor het eerst een lange broek en trui aan voordat we ons richting restaurant begeven. Eten prima mede door de heerlijke sfeer die op dit pleintje hangt.
16 September
Als we wakker worden, twijfelen we wederom even. Zullen wij nog een nachtje blijven? Bij het heerlijk uitgebreide ontbijt besluiten we wederom van niet. Het zwembad ziet er heerlijk aanlokkelijk uit maar het is nog te fris om een duik te nemen. Auto inpakken en op naar Tenno lake. Redelijk onbekend meer maar had er mooie plaatjes van gezien…dus nu we er toch zijn…gaan met die banana. In ongeveer 45 minuten komen wij aan bij het Tenno lake. Er is een kleine parkeerplaats en een Duitse komt naar me toe om te vragen of ik hun parkeerkaartje wil hebben. Nou prima. We hebben er nog heel ruim een uur opstaan. Danke schoen. Vanaf de parkeerplaats is het nog een maar een klein stukje naar het meer zelf. De reden dat ik hier naartoe wilde is omdat dit meer een groene kleur heeft. Het ziet er inderdaad heel erg groen uit en ik zou best een duik willen nemen. Er ligt nog niemand in. Maar ja…geen zwemkleding aan. We laten het rondje om het meer lopen zitten. We zagen bij de ingang ook een wandeling naar Canale, een middeleeuws dorpje. Dat willen wij liever even doen. Als we teruglopen naar het kruispunt blijkt dat we hier net op tijd waren. De eerste mensen met koelboxen en jengelende kinderen is in aantocht dus we zijn blij dat we hier niet langer blijven. Op het bord staat dat het een half uur lopen is naar Canale. We hebben nog precies een uur op het parkeerkaartje. We nemen de gok. In 20 minuten zijn we bij het dorpje en is het inderdaad superleuk om even doorheen te lopen. Alleen is het wel heel erg rustig hier en is er geen kip. We lopen nog een stuk richting het kasteel maar als die maar niet zichtbaar wordt, draaien we om en gaan we richting auto. Het is een af en aan van auto’s dus iedereen is blij als ze weer iemand zien die vertrekt.
We vervolgen onze route naar de weinstrasse van Sud Tirol via de scenic route. Prachtig is het hier. De hele dag heeft het weerbericht op onweer en regen gestaan maar gelukkig hebben we ons er niet door laten weerhouden want het is heerlijk weer.
We rijden door km van appelgaarden en druiven. Druiven worden hier overigens op veel plaatsen anders opgeknoopt als in Frankrijk. Prachtige tunnels worden hierdoor gevormd. We stoppen op meerdere plekken om even te kijken en een fotootje te maken. In Tramin an der Weinstrasse willen we even gaan kijken of we een hotel kunnen vinden en wat te eten want dat is onderweg alweer niet gelukt. We komen uit op een leuk pleintje waar een cafe aan zit waar ze nog broodjes serveren. Niet zulke lekkere als die van gisteren maar dat maakt nu even niet uit. Even wat eten en kijken of we een hotel in de buurt vinden voor vanavond.
Na het broodje besluiten we tegen beter weten in een hotel hier op de berg te proberen. Die zit inderdaad vol. We rijden 4 km naar Ore waar wij bij Gasthaus Amadeus een kamer vinden. Het is klein maar heeft een heerlijk terras, een fijn zwembad en ligt niet te ver van de route dus wij besluiten hier te blijven. We lopen na het dumpen van de koffers even naar de supermarkt om wat te drinken te kopen en duiken dan meteen het hele frisse zwembad in. Het is inmiddels al 17:00 geweest dus er is zo goed als niemand bij het zwembad en zwemmen doet al helemaal niemand. Het rommelt wat boven ons hoofd. Denk dat die regenbuien die al voor de hele dag voospeld waren er nu toch echt wel aankomen. We kunnen nog heerlijk zwemmen en drinken nog wat bij het zwembad totdat het dan wel heel erg zwart wordt boven ons hoofd. Omdat de kamer redelijk klein is hebben wij bij aankomst eerst de stoelen die in de kamer stonden op het terras gezet zodat wij wat ruimte hadden maar omdat het met stof beklede stoelen zijn gaan wij nu toch maar eerst even snel naar boven om de stoelen binnen te zetten.
Wij delen het enorme terras met onze buren. Die willen net met hun picknick beginnen. Als we de stoelen binnen hebben en wij kijken nog eens naar boven zeg ik nog tegen ze dat het volgens mij in 10 seconden gaat regenen en ja hoor…een plensbui van heb ik jou daar met hagel. Dit duurt ongeveer 20 min. Prima tijd voor ons om te douchen en even te kijken wat we morgen willen en waar we willen eten. Het hotel-restaurant gaat al om 20:00 dicht. Het is nu 19:55 dus dat gaan we niet meer doen en hadden wij eigenlijk gezegd ook niet zo veel zin in want er lijkt zo’n KRAS groep te zitten. Uiteindelijk komen wij bij het enige restaurant uit wat in Ora nog open is. Een pizzeria waar ze het terras nu overdekt hebben maar waar, naar mijn mening, veel te veel mensen zitten en waar het enorm benauwd is. Lekkere Covid omgeving. Wij willen wel wat eten en vragen naar beschikbaarheid. Ze wijst ons de tafel bij de deur waaromheen als enige tafel niemand dichtbij zit. We gokken het erop ook al vind ik het bij nader inzien geen goed idee. Waarom weet ik niet maar we blijven. Waarschijnlijk omdat we wisten dat er verder niks was. We eten prima pizza met salade en drinken een dikke pul bier.
17 September
Wij staan bijtijds op. Wilden eigenlijk nog even zwemmen maar denken dat het frisse zwembad nu wel koud zal zijn na die enorme plensbui. Schuiven dus maar meteen aan bij het ontbijt dat wij heerlijk buiten kunnen nuttigen. Na het ontbijt checken wij uit en rijden wij terug naar Tramin waar we gisteren opgehouden zijn.
We vervolgen de Weinstrasse naar Kaltern en maken bij Eppan een wandeling tussen de wijnranken waarbij we nog wat te weten komen over de Italiaanse wijnbouw d.m.v. een paar borden die informatie bevatten. Leuke is dat je hier langs verschillende soorten loopt die nog niet geplukt zijn en wij dus wat proeven van de verschillende druiven die onderling enorm van elkaar verschillen qua grootte, kleur en zoetheid. Erg leuk.
Na de wijnstreek willen richting de Dolomieten. Helaas is de weg die wij bedacht hadden te willen nemen afgesloten en zo rijden wij via Brixen waar we de auto nog even parkeren en dit leuke dorp verkennen. Omdat we nu een keer op tijd zijn voor de lunch, lunchen wij bij een decadente tent op het terras. Heerlijke gerechten hebben ze hier maar we moeten ook nog een stukje rijden dus helemaal volstouwen doen we niet.
Na de lunch lopen wij nog even iets in Brixen rond en gaan dan terug naar de auto om koers te zetten naar Fanes-Sennes-Braies park. We zien daar wel weer waar we slapen. Tot nu geen idee. Valt trouwens wederom tegen om hier wat leuks te vinden. Net als bij het Gardameer is dit overlopen met Duitsers. Even zoeken brengt ons naar Hotel Post in Oberolang. De prijs is meer dan ik zou willen betalen maar ze hebben een binnen zwembad en ligt verder prima. Niet verder over twijfelen en wij blijven hier. Eerst maar even van het binnen zwembad gebruik maken wat relatief klein is maar waar ik na het zoveelste kleine rondje opeens onderwater straling voel waar je behoorlijk je best moet doen om tegenin te zwemmen. Toch nog wat gezwommen dus. We verlaten het zwembad puur omdat wij nog even naar de super willen. Is 20 minuten lopen van ons hotel en gaat om 19:00 dicht. Om 18:50 zijn wij bij de super. Bij terugkomst zitten wij eerst nog heerlijk op ons balkon. Om 20:00 lopen wij richting de Pizza express omdat dat het enige is wat nog open is om deze tijd. Ik dacht dat Italianen ok altijd laat aten maar dat lijkt tegen te vallen. Eenmaal bij de express blijkt deze op vakantie te zijn. En nu? We weten dat ons hotel-restaurant om 20:00 dicht zou gaan dus daar hoeven wij het niet meer te proberen. We proberen het bij het hotel bij ons om de hoek. Daar is het nog te druk en ze hebben geen plek. Als we even wachten dan kan ze misschien iets voor ons betekenen. Als wij een kwartier hebben gewacht, hebben wij geen zin meer om verder te wachten en besluiten terug te lopen naar ons hotel. Ze zijn net het salade buffet aan het afruimen. Of ze nog wat voor ons te eten hebben? De ober wil het wel proberen. Ze willen inderdaad nog wel even iets voor ons maken. Wat een geluk. Waren we nou maar meteen hier naartoe gegaan dan hadden we denk ik geen probleem gehad om 8 uur. Hoe dan ook, we krijgen gelukkig wat te eten. Daarna naar bed en lees nog wat over het meer dat we morgen willen aandoen.
18 September
Mart is gelukkig, net als ik, vroeg wakker. Zeg hem dan maar ook meteen dat ik gisteren bij mijn research zag dat ze de weg naar het meer om 10 uur sluiten voor weg verkeer en dat je dan alleen nog maar met een bus vanaf een bepaalde parkeerplaats kunt gaan dat 6 km van het meer ligt. Op Tripadvisor klagen mensen steen en been over dit vervoer en de bijbehorende kosten. Heb ik dus allemaal geen zin in en of we dus niet een beetje vroeg kunnen gaan? Liefst zo ongeveer nu zodat we daarna gewoon gaan ontbijten. Eerst zegt Mart nee maar 10 minuten later staat hij toch op. Yipee! Douchen en gaan met die banaan.
Het is nog fris als wij buiten komen; 6 graden maar ben zo blij als een kind dat wij nu al gaan. 25 Minuten rijden brengt ons naar de Pragser Wildsee of op z’n Italiaans Lago di Braies, volgens de boeken het meest gefotografeerde meer van Italië. Als we om iets voor 8 aankomen is er nog meer dan genoeg plek op de parkeerplaats maar merken we dat er bij het meer al behoorlijk wat mensen zijn op dit tijdstip. Het uitzicht is prachtig! Al fotograferend lopen wij het meer half rond en dan weer terug. We genieten! Het is hier prachtig! En het is er nog goed te doen qua drukte iets wat op tripadvisor ook een enorme klacht was. Wij lopen er bijna een uur rond wat makkelijk 3 x zo veel had kunnen zijn maar we willen ook nog even heerlijk genieten van het ontbijt. 
Als wij vertrekken is het al een stuk drukker en gaan ook de eerste bootjes het water al op iets, dat de rust toch verbreekt. Helemaal prima dus zo. Belachelijke parkeerkosten, alsof je in centrum Amsterdam parkeert, maar dat kan de pret niet drukken.
Eenmaal terug in het hotel gaan wij bij een heerlijk ontbijt beslissen wat we verder willen. Ik zou nog wel een wandeling in het park willen maken of in de buurt van de 3 Zinnen, de plek waar hier menigeen voor komt, en nog een avondje willen blijven. Mart is daarentegen wat onrustig en heeft gezien wat hij wilde zien. We willen niet in een dag naar huis rijden en met een extra overnachting komen wij op zaterdag weer thuis en heeft hij nog een vrije dag voordat hij weer moet beginnen. Begrijp ik dus nemen wij het besluit de koffers te pakken en te beginnen aan de terugreis. Helaas hebben de eerste verkeersopstopping al na 20 minuten rijden. Bij een van de eerste tunnels staat het muurvast. Als we na een half uur nog geen 10 meter verder zijn, draaien wij om en gaan we een alternatieve route zoeken. Die vinden wij uiteraard maar is niet snel. Omdat we geen haast hebben is dat prima en het landschap is nog steeds prachtig. Ook bij Brixen zijn er meerdere wegafsluitingen en vervolgen wij ook daar de minst snelle route. Eenmaal in Oostenrijk lijken wij eindelijk op weg te zijn maar ook hier stuurt de navigatie ons opeens over de Fernpass. Dat kan toch niet de snelste route zijn. Na een dubbele check blijkt dat wel het geval te zijn maar die tractor die 20km voor ons blijft rijden hadden ze zeker niet ingecalculeerd. Er is ook geen mogelijkheid om in te halen want het is gewoon veel te druk. Helaas hebben wij ook in Duitsland geen geluk en zijn er meerdere wegen afgesloten, hebben we files en meerdere wegwerkzaamheden. Omdat Duitsland bepaalde gebieden net op Oranje heeft gezet omdat de verspreiding van de pandemie daar te groot is, vrezen wij het zoeken naar een hotel en of ze ons willen laten slapen. Die energie besparen wij ons en besluiten dan toch door te rijden naar huis. Lange reis helemaal met alle opstoppingen en het late vertrek. Als we geweten hadden dat we in een dag waren gaan rijden dan waren we nooit zo laat vertrokken maar gelukkig komen wij heelhuids aan en hebben we genoten van al het moois dat Noord-Italië ons geboden heeft.