Jamaica

De wereld staat even op z´n kop en voordat er nog meer uitslagen volgen willen wij de kop even vrij maken en even genieten van zon, zee en strand. Als ik zeg zon, dan betekent dat ook écht zon maw warm en korte broeken weer, ook ´s avonds. Helaas betekent dat begin Maart dat je toch weer even wat uurtjes in het vliegtuig moet zitten want binnen Europa is het wisselvallig. 3 weken voor vertrek valt onze keuze op Jamaica. Puur omdat het biedt waar we naar op zoek zijn: zon, zee, strand en verder heel weinig.

Op vrijdag ochtend vertrekken we in stromende regen naar Tui Parking dat zo’n 5 minuten met de gratis shuttle vanaf het vliegveld zou moeten zijn. Als we ons melden bij een geïmproviseerde aanmeld paal (klopt dit wel) staat er echter dat wij nog 20 minuten moeten wachten op de bus. Ik hoop het toch echt niet want ik heb het vreselijk koud. Een dikke jas wilde ik echt niet meenemen. Gelukkig rijdt 10 minuten later de bus al het parkeerterrein op. Lekker warm en droog in de bus maar de route naar Schiphol duurt zeker een kwartier. Wij zijn mooi op tijd en zitten nu warm en droog dus heel druk kan ik me er niet om maken. Het afgeven van de bagage gaat ook snel. Bij de douane staat een behoorlijke rij maar uiteindelijk gaat dit ook best snel. Wij nestelen ons bij de Starbucks voor een kop koffie. Net als wij richting boarding gate willen lopen komen mam en pap ook aanlopen. Nee, zij gaan helaas niet met ons mee maar hebben een uur later een vlucht naar Engeland en toevallig moeten zij ook bij vertrek hal 3 zijn. Leuk om elkaar nog even te spreken want het boarden begint veel later als vermeld.

Zitplaats in vliegtuig is prima, dankzij geboekte comfort klasse, en wij hebben zowaar een entertainment set (niet dat daar ook maar iets interessants op te zien is). Het eten mag geen naam hebben maar gelukkig verdrijft het de tijd een beetje. Helaas hebben wij op de heenweg een tussenstop op Punta Cana (Dominicaanse Republiek) waar wij de helft van de passagiers achter laten en ook weer meenemen. Het vliegtuig wordt in Punta Cana schoongemaakt dus wij moeten er allemaal uit. Ook moeten wij weer door een scan. Zodra wij bij de gate zijn, kunnen wij eigenlijk gelijk weer boarden. Er is vrije seating maar gelukkig is mijn plaatsje nog vrij. Nog 1,5 uur naar Montego Bay. Ik vermaak me met 3 afleveringen van Friends.

Omdat wij redelijk vooraan in het vliegtuig zitten, staan wij ook redelijk vooraan, ondanks de aankomst van een andere vlucht, bij de douane. Als wij bij de koffer komen draait deze net de band op. Binnen no time staan we dus bij de bus die ons naar Negril moet brengen. Ik had gelezen dat de transfer ongeveer 1,5 uur zou duren maar de chauffeur gaf meteen al aan dat het langer zou duren. Het duurt vrij lang voordat al onze medepassagiers naar Negril bij de bus zijn en we vertrekken dus ook pas 1,5 uur na aankomst in Jamaica. Het is 19:00 als de bus vertrekt. Wij rijden meteen Friday Night Traffic in. Kennelijk gaat op vrijdag avond iedereen in Jamaica de hort op. De rijen bij de KFC en andere fast food ketens zijn ellenlang. Wij proberen een dutje te doen maar telkens als je net zit te knikkebollen wordt of de AC op standje vries gezet of wordt er hard geclaxonneerd. Ik probeer mijn ogen dicht te houden want de chauffeur is er volgens mij ook klaar mee en haalt in op plekken waar je niet in kan halen.

Om 9:45 rijden wij het Royalton Negril resort binnen. Bij de lobby worden wij ontvangen met een drankje en mogen wij niet naar de receptie voordat wij die min of meer op hebben. Ik niet dus! Ik wil mijn kamer en hopelijk snel nog iets te eten scoren. Ze houden mij dus ook niet tegen. Wij krijgen een snelle uitleg waar wat zit op het complex en gaan dan snel naar de kamer. Wij trekken meteen de gordijnen open, ondanks het feit dat het donker is, maar wil zien of we seaview hebben zoals geboekt. Lijkt in orde en de kamer ziet er top uit. Snel even naar het buffet dat om 22:00 sluit. Hoe we het voor elkaar hebben gekregen om nog wat eten te scoren verbaast me eigenlijk als je bedenkt hoe laat we aangekomen zijn. Niet veel later sluiten dan ook de deuren maar we hebben even wat te eten en kunnen lekker blijven zitten met onze borrel. Als die op is gaan we nog even naar de bar waar we meteen op een Bob Marley getrakteerd worden. Lekker. Niet heel veel later gaan we snel douchen en lekker naar ons giga bed.

De volgende dag zijn we vroeg wakker en doen we de hele dag heel veel NIKS. We gaan nog wel even naar het praatje van Tui over de mogelijke excursies maar krijg hier bevestigd wat ik eigenlijk al wist; deze gaan we niet doen. We lezen, eten, drinken en maken een wandelingetje langs het strand en vermaken ons prima. Helaas begint het ’s middags wat te druppelen maar bij 30 graden maakt ook dat niet veel uit.

De volgende ochtend maken we een extra lange wandeling op 7 Mile beach. Dit strand staat in de Top 10 van mooiste stranden van de wereld en toevallig ligt het op 1km lopen van ons hotel. Het zand is poeder wit en het is leuk om de hele 7 miles af te lopen. Ook hier liggen er natuurlijk veel resorts aan het strand wat helaas de purity wel een beetje verpest. Aan het einde van 7 Mile Beach, begin van Negril, heb je nog een arts and crafts marktje. Daar lopen wij nog even overheen en nemen dan een klein rood taxi’tje terug. Waen is een geboren zanger en praat honderduit. Leuk! Hij wil ons nog wel wat van Jamaica laten zien maar hetgeen hij opnoemt zijn ook de dingen die ik met Tui ook niet wilde doen. Wij noteren zijn nummer voor het geval we nog van gedachte veranderen en gaan dan richting strand. En dan begint het net als gisteren…te regenen!!! Eerst maar even lunchen dan maar. Het weer verbeterd niet echt dus besluit ik aan een van de fitness lessen mee te doen: TRX. Leuke training maar merk dan wel dat ik ruim 10km op het strand achter de rug heb. Dat wordt spierpijn morgen!

De dagen daarop vullen wij met het drukke programma van de eerste dagen: wandelingetje op het strand bij zonsopgang, kopje koffie bij de espresso bar, strand, ontbijt, strand, lunch, strand, drankje, zonsondergang, nog meer drankjes en dan nog wat avondeten die wij een beetje om en om doen in de a la carte restaurants en het buffet. Het is echt heel zwaar.

Op vrijdag, een week na aankomst, worden wij om 15:00 opgehaald voor de transfer terug naar de luchthaven. Leek mij vrij laat met een vertrek om iets voor 7 maar bleek allemaal mooi op tijd. Genoeg tjd voor inchecken en eenmaal door de douane niet te lang wachten op boarden. Gelukkig hebben wij op de terugweg een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam die gelukkig heel erg uneventful aan ons voorbij gaat. In Amsterdam is het koud, duurt de bagage vrij lang en moeten wij dan helaas nog even wachten op de bus naar de parking. Als ook die er is rijden wij snel naar huis…tenminste ik zit te knikkebollen. Kan mijn ogen niet openhouden.

Was een heerlijk weekje waarin het hoofd wat rust heeft gehad en wij heerlijk hebben genoten van zon, zee, strand en heel veel niks doen!