Na telkens maar naar West te gaan besluiten wij dit keer naar Oost te gaan. De keuze is niet makkelijk want wij hebben ruim baan: wij zijn nog nergens geweest. Onze keus valt na wat heroverwegingen op Vietnam en Cambodja. Reden? Het lijken ons landen die nog niet zo toeristisch zijn als Thailand en Maleisië maar met genoeg cultuur, natuur en historie om er een onvergetelijke vakantie van te maken.
Route
Agenda
| Datum | Van | Naar | Reistijd | Hotel | Opmerkingen |
| 25 November | Amsterdam | Kuala Lumpur | 12 uur | 12:00 MH0017 | |
| 26 November | Kuala Lumpur | Hanoi | 4 uur | Queen Cafe | MH0752 10:00 |
| 27 November | Hanoi | Queen Cafe | |||
| 28 November | Hanoi | Halong Bay | 5 uur | Chinese Jonk | Pick up 8:00 |
| 29 November | Halong Bay | Hanoi | 5 uur | Queen Cafe | aankomst +/ – 18:30 |
| 30 November | Hanoi | Sapa | +/- 12 uur | Nachttrein | Nachttrein |
| 1 December | Sapa | Chau Long Hotel | Martin Jarig!! | ||
| 2 December | Sapa | Chau Long Hotel | |||
| 3 December | Sapa | Hanoi | +/- 15 uur | Queen Travel | |
| 4 December | Hanoi | Hue | 3 uur | Thai Binh II | Vlucht 6:55 |
| 5 December | Hue | Thai Binh II | |||
| 6 December | Hue | Hoi An | 5 uur | Vinh Hung 2 | Bus 8:00 |
| 7 December | Hoi An | Vinh Hung | |||
| 8 December | Hoi An | Vinh Hung | Excursie My Son | ||
| 9 December | Hoi An | Ho Chi Minh | 4 uur | Palace Hotel | Vlucht 7:30 |
| 10 December | Ho Chi Minh | Palace Hotel | Excursie Cao Dai en Cu Chi | ||
| 11 December | Ho Chi Minh | Can Tho | Hele dag | Xuan Mai 17 | Mekong Delta Excursie |
| 12 December | Can Tho | Chau Doc | Hele dag | Chau Long Resort | Mekong delta |
| 13 December | Chau Doc | Phnom Penh | Hele dag | Golden Gate Hotel | Mekong Delta |
25 november 2006 – Hanoi
Lekker op tijd vertrokken om vervolgens in een mega rij op Schiphol te belanden. Jammer!! Vlucht loopt voorspoedig. Wij hebben een eigen tv p.p. en als je 5 films kijkt ben je je er eigenlijk zo.
Op Kuala Lumpur eten wij een hamburger bij de Burger King en kunnen bijna alweer instappen in ons vliegtuig naar Hanoi. Nu slapen wij dan eindelijk!! Om 13:30 lokale tijd komen wij aan en worden naar het hotel gebracht. Wat een chaos! Het zonnetje schijnt en het is zo’n 32 graden. Eerst dus maar een snelle douche, korte broek aan en iets drinken. Wij nemen plaats op een verhoogd terras op een druk kruispunt en proberen te achterhalen hoe wij ons het beste kunnen bewegen tussen deze drukte. Wij lopen wat onwennig rond maar hebben al snel in de gaten dat je gewoon langzaam moet voortbewegen ook over straat dan rijdt het allemaal soepeltjes om je heen. Wij eten wat en houden het om 21:00 voor gezien. Lekker nog een keertje douchen en lekker slapen.
27 november
Slecht geslapen vanwege de jetlag en niet alle toeterende brommers die onder ons hotelraam voorbij scheuren. Op een tijdstip dat je nog eigenlijk niet je bed uit wil, staan wij toch maar op. Het zonnetje schijnt en daar willen wij van genieten! Wij ontbijten in het hotel op de grond op een wel heel traditioneel zitje. Niet echt comfi maar het heeft wel wat en blijven dan ook rustig zitten. Wij lopen de stad in voor 2 cyclobikes want de geplande bezienswaardigheden lijken iets verder uit de stad te liggen dan het in werkelijkheid is. Wij hebben de kaarten van vorig jaar nog op ons netvlies staan waar 1 blok gerust 20 minuten in beslag nam. Ach en die Cyclo’s zijn eigenlijk wel relaxed en zo maak je de verkeerschaos wel van heel dichtbij mee. De twee mannen zijn zo geregeld en ze brengen ons “veilig” van A naar HCM museum. Deze gaat over 15 minuten dicht en er wordt dus niemand meer binnengelaten. Niet erg, wij lopen door naar het Mausoleum. Deze is ook dicht maar wij gaan even zitten en laten het gevaarte op ons inwerken. Terug via de One Pillar Pagoda naar de Temple of Literature. Leuk en even wat rustiger dan op straat. Het doet allemaal een beetje Chinees aan maar ja dat is ook niet vreemd. Van hier gaan wij weer terug naar het Hoan Kiem meer en bezoeken de Ngoc Son tempel aan de noordkant van het meer. Vond ik persoonlijk niet de moeite waard maar voor het entreegeld hoef je het niet te laten. Gaan even lunchen, kopen een rugzak, lopen een beetje rond om vervolgens het waterpoppenspektakel mee te maken. Leuk om gezien te hebben en ook dit hoef je voor het entree geld niet te laten. Zelfs de duurdere seats zijn nog steeds te goedkoop voor een uur amusement. Vanuit het theater gaan wij lekker borrelen en eten en maken dan nog een verdauungstochtje door
28 november – Halong Bay
Wij worden om 8:00 opgehaald voor onze reis naar Halong Bay. Bezienswaardigheid aan de Noord-Oost kust van Vietnam door de rotsformaties die daar uit zee steken.
Na een uur rondgereden te hebben om alle toeristen bij de diverse hotels op te pikken rijden wij in 3.5 uur + een stop bij een niet al te interessant toeristen shopping center naar een hectische haven. Gelukkig vinden wij zonder al te veel moeite onze kleine speedboot die ons naar onze Chinese Jonk zal brengen. In totaal zijn wij met 13 man aan boord van de Huong Hai Jonk, 3 vreselijke stuck up, special treatment Fransen met hun nog irritantere gids, 2 bescheiden Sinagaporezen, 2 waarvan 1 zeer praatgrage Canadezen, 2 
fotogekke Amerikanen en 4 normale NL-ers (tenminste??).
Bij aankomst op de boot krijgen wij doekjes voor de handen en een lekker borreltje fris. Begint goed. Kamers worden ingedeeld en wij mogen niet klagen. Jammer alleen dat ze benedendeks zijn. Na de kamerindeling mogen wij meteen voor een zeer smakelijke en lekkere lunch aanschuiven. Het is echt pure verwennerij! Terwijl wij genieten van de lunch gaan de trossen los. Na 45 minuten komen de eerste rotsformaties in zicht en gaan wij lekker op het dek zitten voor prachtige uitzichten. Na nog eens twee uur varen komen wij bij een rots in de buurt die wij mogen beklimmen. Altijd leuk en het uitzicht is echt super vanaf deze hoogte. Na de Ti Top beklommen te hebben varen wij naar het eindpunt van vandaag. Hier varen wij met een klein bootje nog even een open grot binnen. Normaal gesproken zou je hier volgens mij doodse stilte meemaken maar dat is echt een onmogelijke opgave voor onze Franse gids en aansluiting zoekende Canadees. Jammer. Zou leuk geweest zijn als wij nu net als andere boten een kano gehad zouden hebben. Wij krijgen wederom een heerlijk dinner voorgeschoteld waarna wij zelf proberen wat te vangen met de hengels die aan boord zijn. Er worden zelfs twee inktvisjes gevangen door onze stoere NL-se boys! Daarna komen de dobbelstenen op tafel en begint een zeer ijverig avondje Yatzee.
29 november
Om 7 uur wordt het ontbijt geserveerd dus op tijd op om boven de wc een heerlijke warme douche te nemen. Het ontbijt is in vergelijking met de geweldige lunch en avondeten zeer mager maar het ontbreekt aan niets. Om 7:30 wordt het anker opgehaald en varen wij verder. Na 40 minuten gooien wij het anker uit voor een nieuwe bezienswaardigheid: een grot. Wij zijn geen van allen echt enthousiast maar dat veranderd als wij eenmaal in de grot zijn. WOW!! Dit heb je nog nooit gezien! Indrukwekkend! Van hieruit varen wij nog twee uur verder om om 10:45 al de lunch geserveerd te krijgen, de spullen te pakken, de drankrekening te betalen (oeps) en om 12:00 het schip te verlaten. Na een veel te lange busreis terug met wederom een toeristen shop, die iets indrukwekkender was dan die van de heenweg, kwamen wij +/- 17:00 terug in Hanoi waar wij nu de VIP kamer kregen. VIP betekent niet een betere kamer maar wel gratis internet. Niet dat wij daar nu in zijn geïnteresseerd. Spullen neergooien, snel douchen en lekker Hanoi in. Op het terras komen Sem en Yvonne, van de boot, snel bij ons zitten. Borrelen nog wat, gaan wat eten en dwalen nog een beetje.
30 November
Voor vandaag staat er verder niets op het programma behalve dan de nachttrein richting Lao Cai dus maken wij van de gelegenheid gebruik om een beetje uit te slapen. Om 9:15 staan wij op zodat wij nog wel lekker even in het hotel kunnen ontbijten. Wij dwarrelen wat door de stad zonder een echt doel en moeten beslissen over de komende twee dagen. Vluchten naar Hué zitten vol op de geplande dag en moeten dus beslissen of wij de dagtrein vanuit Sapa nemen en dus de Bac Ha markt missen of pas dinsdag naar Hué gaan met het gevolg dat wij daar maar een halve dag hebben en ons nog een dag in Hanoi moeten vermaken. Wij besluiten uiteindelijk voor het eerste omdat later blijkt dat de vluchten op dinsdag ook al vol zijn. Om ons alvast voor te bereiden op de dagtrein laten wij ons nu lekker masseren. $5.20 voor 50 minuten. Het is echt geen geld maar moet ook heel eerlijk toegeven dat ik de massage niet echt prettig vond. Wij gaan lunchen en kijken in de Lonely Planet wat wij hier nog verder kunnen gaan doen want het weer is ook een beetje druilerig. Wij nemen een taxi naar Van Phuc, een zijdemarkt/town. Goede beslissing. Er is geen toerist te bekennen en wij zien hoe zijde wordt gemaakt. Wij kopen nog een das en een sjaal voor veel te weinig geld en gaan weer terug. 
Borrelen en eten wat totdat het tijd is om de taxi richting het station te nemen voor de slaaptrein richting Lao Cai. Wij delen de couchette met een Duits echtpaar.
1 december – Sapa
Het slapen in de trein blijkt een onmogelijke opgave. De Duitsers proberen het Zwarte Woud om te zagen en als dat niet lukt, proberen ze het te vergassen. YUCK!
Kortom wij hebben geen oog dichtgedaan. Om 5:30 worden alle cabines geopend met de mededeling dat wij er bijna zijn. Tenminste wij geloven dat ze dat mededelen; er is weinig van te maken. Voor hetzelfde geld wordt de trein in beslag genomen…. Het is toch het eerste. Wij komen om 6:10 aan in Lao Cai. Door de harrewar van alle bordjes vinden wij ook de onze. Wij worden in +/- een uur naar het Chau Long hotel in Sapa gebracht. Kamer is oké en het beste is dat wij er meteen in kunnen. Lekker, verwarminkje staat klaar en wij besluiten dus maar even te gaan liggen. Wij zijn de enige in die poging want van de straat komt al veel lawaai. Vietnamezen zijn +/- 12:00 uitgefeest op straat maar beginnen weer vroeg +/- 5:00. Om 7:30 klopt de gids ook nog aan of wij nu al de wandeling willen gaan doen. Uhum. Kan het vanmiddag? Maar de lunch dan? Weet je wij gaan vroeg lunchen +/- 11:00 en gaan daarna lopen is dat ok? Ja helemaal prima. Om 11:00 staat Manh (mike) bij het hotel en hij brengt ons naar het restaurant om de hoek. Het eten is perfect! Heb nog nooit zulke lekker springrolls en gefrituurde garnalen gehad! Jammer dat ik na het eten een platgetrapte kakkerlak bij de keuken zie liggen. YUCK! Gelukkig blijft de lunch binnen. Om 12:15 lopen wij naar het dorpje Cat Cat waar de zwarte Hmong woont. Het is een leuke niet al te vermoeiende wandeling, alleen jammer dat het zo mistig is. Ons eindpunt van de wandeling is een waterval waarna de klim terug begint. Wij mogen ook kiezen voor de brommer maar eigenlijk vind ik een beetje lichamelijke inspanning wel even lekker! Bij terugkomst in Sapa lopen wij nog over de lokale markt. Geweldig, wat een kleuren! Mensen zijn ongelooflijk vriendelijk maar ook best halsstarrig om je iets te laten kopen. Wij lopen naar het hotel terug voor een warme douche want wij zijn behoorlijk afgekoeld en lopen daarna een tentje binnen voor een borrel (blijkt nog niet zo eenvoudig) en wat te eten.
2 december
Voor het eerst echt goed geslapen. Om 9:30 komt Manh ons pas ophalen dus nog alle tijd om rustig aan te doen. Als hij er om 9:30 is beseft hij dat hij onze terugreis nog niet geregeld heeft (is ook niet vanuit Hanoi doorgegeven) en zegt dat ie daar nog een half uurtje voor nodig heeft. Zit niets anders voor ons op dan te wachten. Het is buiten nat en mistig dus nog heel even wachten vinden wij niet zo heel erg. Als hij terugkomt beginnen wij aan onze wandeling naar twee dorpjes: Lau Chai en Ta Van. Door de mist kunnen wij ook nu helaas weinig zien maar de wandeling heeft zeker een indruk bij ons achtergelaten. In Ta Van eten wij onze lunch bij mensen thuis onder genot van zelf gestookte brandenwijn. Smaakt allemaal goed op dit moment. Na de lunch lopen wij nog een stukje en worden vervolgens met een busje voor het hotel weer afgezet. Bij het hotel nemen wij afscheid van Manh en gaan eerst even lekker douchen. Daarna gaan wij even naar een internet café om te kijken hoe het gaat met Typhoon Durian die koers maakt naar Vietnam. Durian heeft al behoorlijk huisgehouden op de Filipijnen en wij hopen dat hij kracht afneemt voordat hij bij Vietnam is. Helaas is er op het internet weinig te vinden en gaan dus maar lekker darten in het café. Wij zullen het wel merken. Als het in dit café te koud wordt, kacheltjes bestaan niet, het is normaal dat je jas aanhoudt binnen want de deuren staan ook overal open, gaan wij naar de enige plek waar wij een openhaard zien. De beste man heeft 3 maanden geleden zijn bar geopend en heeft de openhaard als tip overgehouden van zijn gids tijd. Hij heeft goed geluisterd want dit is heerlijk. Hij wil graag nog wat Westerse muziek op zijn pc hebben dus wij downloaden de programmatuur van mijn MP3 speler op zijn PC en zetten alle nummers van van mijn speler erop. Dit duurt zo’n drie uur met deze high speed internetaansluiting maar het menneke is helemaal blij! Vanuit hier lopen wij naar de Love market. De Love market was vroeger de plek voor de verschillende stammen om hun partner te vinden. Zaterdags waren ze toch allemaal in Sapa omdat daar altijd de markt was. Helaas is er geen love in the air met deze kou en zijn wij daar ook weer snel verdwenen. De gids meldde vanmiddag al dat de love market door het toerisme een beetje teniet is gedaan doordat kennismakende koppeltjes meteen een camera in hun snuit gedrukt kregen. Wij lopen naar een restaurantje en eten wat.
3 december
Wij hebben geen oog dicht gedaan; auto’s die niet wilden starten,
personeel dat uitgescholden werd enz. Vandaag hadden wij naar de markt in Bac Ha moeten gaan maar in plaats daarvan mogen wij nu 10 uur op een houten bankje in de trein gaan zitten! Yoegei. Wij kijken ernaar uit. Staan bijtijds op zodat wij nog even flink kunnen ontbijten en worden op tijd opgehaald om naar de trein gebracht te worden. Helaas dwalen wij vervolgens nog eens 40 minuten rond om zoveel mogelijk locals mee te nemen. Dit helemaal tot ergernis van een Britse backpackster die het even helemaal niet meer zag zitten. Dichtbij het station kregen wij onze tickets en gaan op zoek naar de trein. Eenmaal in de trein vragen wij elkaar af hoe wij dit gaan volhouden. Harde Vietnamese bankjes met verder helemaal niets, oh jawel, keiharde Vietnamese muziek, rokende Vietnamezen en verkopers die je ook nog een een klap geven als je niets wilt kopen. What the f…? Ik wil helemaal niets eten of drinken, heb je die wc gezien? Er komt ook nog een verslaafde langs die vraagt of wij een ligbank willen hebben. Martin loopt mee maar vertrouwd het boeltje niet en wij blijven dus lekker zitten op ons houten bankje met tralies voor het raam.
Wij hebben er nu bijna 3 uur opzitten….wanneer gaat dit wat sneller?
Het is 19:40, yoepie dan zijn wij er!!! NOT! Huh? Ik zie helemaal geen grote stad. Ik vraag het aan de Vietnameze die naast mij zit dmv een getekende klok. Zij tekent de wijzers erin. Shit wij moeten nog een uur!!! Als troost geeft ze ons wat droge koekjes die wij nu gretig accepteren want de karretjes zijn inmiddels al behoorlijk leeg. Vietnamezen eten aan één stuk door. Het zijn allemaal van die low calorie dingen dus je zult bijna nooit een dikke Vietnamees tegenkomen maar het nadeel is dat ze al het afval ook nog eens op de grond gooien en het liefst vreselijk smakken bij alles wat ze verorberen met als gevolg dat je elkaar bijna niet meer aankijkt en de trein een ontplofte kantine is als je ‘m verlaat.
Moe komen wij in Hanoi aan. Pakken de eerste de beste taxi die ons probeert af te zetten voor deze korte rit maar de hoteleigenaar steekt daar een stokje voor. Uiteindelijk hoeven wij maar de helft te betalen van de initiële vraagprijs nadat de chauffeur weigerde bij de prijs die de hoteleigenaar mij zei. Ik ben moe en gebroken en kruip het liefst onder de wol want ze komen ons morgen om 4:30 halen voor de vlucht naar Hué. Wij hebben de hele dag nog bijna niets gegeten dus gaan toch nog even naar een café’tje om de hoek. Smaakt goed en special voor ons gaan ze nog even een fles rum kopen. Nu kunnen wij vast lekker slapen.
4 december – Hue
Om 4:15 gaat de wekker. Snel aangekleed, tanden gepoetst en naar beneden gegaan voor
de taxi richting vliegveld. Wij zijn er om 5:00; drinken een kopje thee en mogen al boarden. Wij hebben gelukkig de nooduitgang stoelen en kunnen dus nog even lekker slapen gedurende deze iets meer dan een uur durende vlucht. Het regent in Hué en niet zo’n beetje ook! Durian houdt flink huis. Wij charteren een taxi, dumpen onze spullen in de hotel kamer en willen eigenlijk ondanks de regen meteen weer naar buiten totdat wij onze bedden zien en er even op gaan liggen en vervolgens twee uur later weer wakker worden. Het is nu 11:00 (nog niet zo heel laat dus) en het regent nog steeds maar wij gaan toch maar naar buiten en lopen richting Citadel. Daar aangekomen gaan wij eerst maar even wat eten (voor het eerst is het niet echt super) en dwalen wat rond in de regen zonder een echt doel. Wij hopen dat het morgen iets beter is dus willen dan pas de verboden stad doen. Het is 3 uur als wij compleet doorweekt terugkeren naar het hotel. Wij douchen even lekker, sturen een berichtje naar huis en gaan dan toch maar weer de regen in voor een borrel en wat te eten. Gelukkig vinden wij een leuk tentje niet al te ver van het hotel. De drank is ok en het eten is niet slecht. Je moet er gewoon even niet bij stilstaan dat de wc midden in de keuken staat zonder deur. Bij het verlaten van het restaurant is het voor het eerst droog en dus lopen wij nog even naar het oude centrum om vervolgens lekker te gaan slapen.
5 december
Het is Sinterklaas!!! Wij ontbijten DIK! Even wat calorieën bijtanken en wij moeten het dit keer toch zelf betalen dus bestellen wij zo ongeveer alles op de kaart (ben je nog maar 6$ kwijt). Alles smaakt dus wij verlaten met een ronde buik de tafel en verlaten het hotel vol goede moed. Het is nu even droog. Scattered rains zijn voor vandaag voorspeld en tot nu blijkt dat te kloppen. Wij kopen een paar postzegels voor de typische kerstkaarten die wij gister hebben gekocht; blijkt een moeilijkere taak te zijn als aanvankelijk gedacht. Er is nogal wat meningsverschil over hoeveel er op die kaarten moet. Uiteindelijk kopen wij de goedkoopste en gooien ze buiten in de bus want bediende nummer twee wilde ze niet aannemen. (Ze waren binnen een week in NL). Tussen de regenbuien door lopen wij naar de bus voor een bevestiging van morgen, de dragonboats en de Forbidden City. Ook hier lopen wij tussen de plensbuien door van bezienswaardigheid naar bezienswaardigheid. Het noodweer barst echt los als wij de Forbidden City verlaten. Wij schuilen bij een visverkoopster. Wel grappig wat voor vissen ze daar hebben behalve die waar ze tekens op aangebracht hebben en lippenstift op gedaan hebben. Vind ik toch niet normaal. Bui houdt aan en wij besluiten uiteindelijk toch maar door te lopen, onze aanwezigheid wordt niet echt op prijs gesteld. Wij schuilen ergens anders en net op het moment dat wij denken; who cares neemt de regen iets af. Wij lopen naar het nieuwe gedeelte en gaan daar eerst even iets eten. De lekkerste kip noodle soup ever! Daarna pakken wij een dragonboat naar de Thien Mu pagoda, kan nog net voordat het echt donker wordt van zowel regen als schemer. De dragonboat is de moeite waard en de pagoda ook. Op de terugweg barst het weer los en ziet het er allemaal toch wat dreigend uit. Wij lopen in grote passen naar het hotel en nemen een lekkere douche en drinken wat voordat wij wat te eten gaan halen.
6 december – Hoi An
Bijtijds op want om 7:45 worden wij opgehaald voor de bus om verder richting Hoi An te reizen. De reis duurt maar 4 uur omdat wij door de Hai Van Tunnel rijden. In Hoi An heeft het de laatste drie dagen ook alleen maar geregend en de receptioniste verteld ons dat ze daarom last hebben van een little flood. Als wij, nadat wij de bagage gedumpt hebben, wat gegeten hebben en de eerste 1000 kleding winkeltjes gepasseerd zijn, lijkt die kleine flood toch de halve stad blank te hebben gelegd. Voor de mensen lijkt het allemaal heel normaal en niemand stoort zich aan het water. Wij genieten van dit gemoedelijke dorpje en worden verleid tot het kopen van allerlei souvenirs omdat ze eigenlijk allemaal te goedkoop zijn. Worden verscheidene kleding winkeltjes binnen gelokt maar beslissen nog even tot niets. Tenminste, na het eten is het bloed dun en laten wij twee broeken en een shirt maken. Ach moet je ook meegemaakt hebben. Wij kunnen morgen komen passen.
7 december
Redelijk op tijd opgestaan. Ontbijt hadden wij kunnen overslaan, niet bijzonder, maar het motregende dus maakten wij tijd voor. Als wij de fietsen voor het hotel huren begint de zon te schijnen. Binnen no time is het HOT! Wij fietsen richting pagodes maar worden al snel richting Marble Mountains gestuurd. Bij de eerst volgende kruising kijk ik toch nog maar even op de kaart. Marble mountain ligt toch zo’n 20km van Hoi An vandaan. Mijn suspicion klopt en wij besluiten dus maar via een detour naar het strand te fietsen. Fietsen best leuk maar naar Mountain …klinkt niet goed op dit fietsje waar ik amper op kan trappen. Wij 
fietsen richting Cau Dai, het strand bij Hoi An en dat is een aangename verfrissing. Ook hier zie je dat de typhoon behoorlijk heeft huisgehouden. Kopen de Vietnam news bij een oorlogsslachtoffer en beseffen hoe gelukkig wij wel niet mogen zijn. Wij fietsen terug via een andere straat die eigenlijk linea recta naar ons hotel terug leidt. Super leuk weggetje. Het is echt genieten met dat zonnetje erbij. Terug bij het hotel nemen wij even een duik in het zwembad en gaan vervolgens onze bestelde kleren even passen. Blouse past en broeken ook, alleen iets te lang…maak ik nou nooit mee! Shit moeten wij dan niet nog iets bestellen? Bij de laatste pasbeurt van de broek worden we verleid tot wat extra inkopen. Wat, een suit voor 40$. Wij maken wat aanpassing; zijde binnenkant en iets andere stof. Uiteindelijk zijn wij voor 3 broeken, 2 blouses en het maatpak 100$ kwijt. Goh, het is dat wij het nog een tijdje mee moeten dragen anders had ik me vast en zeker tot nog een paar dingen verleid. Na nog wat rondgefietst te hebben door de overstroming gaan wij terug naar ons balkonnetje waar onze lamp nog even gefixt wordt (in +/- 1 uur) en drinken daar lekker iets dat wij na een goede onderhandelingsact hebben gekocht. Mannetje moest er zelf om lachen. Daarna lekker gaan happen en een paar vreselijk lelijke beeldjes gekocht voor veel te weinig geld.
Bij terugkomst in het hotel verteld de receptioniste dat ze zich zorgen had gemaakt omdat ze dacht dat Martin een brommerongeluk had gehad. Een tourist had namelijk een ongeluk gehad die Martin zijn lengte had dus ze was blij hem in een stuk te zien. Schattig!
8 december
V
anochtend bijtijds op want wij gaan naar My Son. Wij zouden om 8:00 worden opgehaald maar dat wordt 8:40. Dacht dat Zuid Amerika erg was maar daar heb ik dit niet meegemaakt! Na ruim een uur in de bus komen wij aan bij My Son. Heb er eigenlijk niet zo’n voorstelling van wat ik hier moet verwachten, heb alleen wel het gevoel dat ik het gezien moet hebben. Na de entree werden wij per Amerikaanse jeep naar het beginpunt gebracht 1,5km verderop. Het duurt even voordat onze hele bus boven is en de temperatuur stijgt lekker. Laat ik het zo zeggen je ziet dat iedereen het warm heeft want geen enkel shirtje is meer droog. Vanuit het beginpunt lopen wij in 15minuten naar een plek waar een paar dansers aan het dansen zijn. Hoe krijgen ze het voor elkaar? Ze zweten niet eens!!! Het ziet er mooi uit en het leukste is wel dat bij de tweede act een bejaarde monnik in het publiek komt zitten en helemaal uit zijn bol gaat! Super! Na dit optreden is het +/- 10 minuten lopen naar groep ABC van de Cham ruïnes. Er zijn net drie groet touringcars tegelijk aangekomen en het ziet er zwart van de mensen. Wij blijven hier niet tussen staan en lopen eerst even naar de andere groepen die iets verderop liggen. Zonder het eigenlijk zelf te willen lopen wij terug naar het tweede beginpunt en lopen dus toch nog maar even door om weer bij AB en C terug te komen. Het is nu hier compleet verlaten en kunnen wij dus in alle rust een paar mooie foto’s maken. Was een goed onbedoeld plan. Om iets over 1 zijn we weer terug in Hoi An. Lopen meteen even door naar de tailorshop. Pak zit perfect, nog een paar kleine aanpassingen. Martin z’n blouse zit als gegoten en mijn andere broek ook. Wij staan wederom versteld en gaan wat lunchen en nemen daarna een heerlijke duik in het zwembad. Zitten nu nog even lekker op het balkon om hopelijk zo meteen voor het laatst alles te moeten passen. Zo’n warm colbertje is niet echt aangenaam met deze temperaturen en de taxi komt ons morgen al om 6 halen dus denk toch niet dat ze dat tijd geeft om nog iets te doen.
9 december – Ho Chi Minh
Wij werden dus om 6 uur opgehaald en we waren om 6:40 op het vliegveld, ruim op tijd. Gelukkig kregen wij weer de nooduitgang stoelen en hebben wij in het vliegtuig heerlijk verder geslapen. Om 9:15 landen wij in HCMC, moesten even op de bagage wachten en pakken een taxi richting ons hotel. Eerst geloven wij niet dat de taxi ons bij het juiste hotel heeft afgezet. Het is zo groot en netjes. Toch klopt het maar bij het inchecken komt de aap uit de mouw: wij zitten boven de disco maar als wij er last van hebben kunnen wij bij de receptie een complimentary drankje komen halen. Geef mij maar liever een kamer zonder disco. Die is er niet. Het hotel zit tot de laatste kamer vol. Wij gooien de spullen in de kamer en gaan maar eerst op zoek naar een brunch. Trek! Het is zeer warm en vochtig in HCMC en is het dus voor het eerst dat wij graag binnen iets willen drinken en eten. Wij lopen maar een beetje door de stad en gaan even langs de touroperator om de pick up voor morgen veilig te stellen. Van hier gaan wij via een semi Lonely Planet route naar het War Remnants museum waar je een fotogeschiedenis ziet van een zeer Anti Amerikaanse Vietnam Oorlog. Mijn verbazing gaat echter nog meer uit naar alle Aziaten die van de meest vreselijke foto’s en cellen foto’s maken met zijzelf er lachend naast? What isn’t right in this picture? Na 1,5 uur zijn wij het museum uit en lopen naar de Notre Dame, het postkantoor (ligt ernaast) en naar een kroeg. Lekker een koud biertje met wat nootjes naast een flikkerende kerstboom in een temperatuur van zo’n 34 graden en luchtvochtigheid van 90%. Van hier naar het hotel voor een lekker verkwikkende douche en een cocktail op ons dakterras op de 19e etage met uitzicht op HCMC. Wij gaan eten bij een typisch Vietnamees restaurant waar we wederom op onze wenken worden bediend.
10 december
Als de disco eindelijk zijn laatste deuntjes inzet blijkt dat onze kamer ook nog eens naast het washok van de kamermeisjes ligt wat zoveel betekent dat je helemaal niet kunt slapen. Maar ja staan dus maar op tijd op voor het ontbijt want een hotel met 19 verdiepingen waar alle kamers volgeboekt zijn moet natuurlijk ook een gigantisch ontbijt staan. Bingo! Alles is er dus wij vallen flink aan. Om 8:30 moeten wij worden opgehaald voor onze excursie naar de Cao Dai tempel en de Cu Chi tunnels. Uiteindelijk worden wij om 9:10 opgehaald als eerst ook de receptioniste haar beklag heeft gedaan over deze touroperator. Zij zijn altijd minstens een half uur te laat! Om 10:00 stoppen wij bij het eerste handicapped handicraft center en om 11:55 komen wij aan bij de Cao Dai tempel. Hier begint net de mis. Cao dai tempel is bekend om de religie die ze erin bezweren: het daoisme wat zo veel inhoudt als dat ze in bijna alle religies geloven (en volgens mij de mierzoete kleur die het heeft). Om 12:30 rijden wij weer verder om bij een fastfood-wegrestaurant (snel uit 3 dingen iets kiezen en binnen 5 min op tafel krijgen) iets te kunnen eten. Het is niet geweldig maar het vult en daar gaat het in dit geval om, of om de commissie die de gids hiervoor krijgt (??). Om 13:30 rijden wij weer weg als ook wij net ons bordje hebben gekregen, maar goed. Om 15:00 komen wij bij de
Cu Chi tunnels aan waar de Vietcong zich tijdens de Vietnam oorlog schuil hield. Na wederom een Anti Amerika propaganda filmpje waarin Vietcong vrouwen worden gehuldigd voor het aantal Amerikaanse soldaten dat zij heeft afgeschoten, lopen wij door het bos. Bij het eerste gat mogen 4 toeristen kijken of ze erin passen. Alles voor een Kodak moment. Om een idee te krijgen hoe klein de tunnels zijn mag je er 30, 60 of 100 meter doorheen kruipen. Bij de eerste aanblik weet ik zeker dat ik dit niet moet doen omdat het compleet stilstaat in de gang van mensen en het er ontzettend warm is. Dit idee wordt bevestigd als ik Martin er na 30 meter alweer zie uitkomen met een totaal gefrustreerde kop. Heet en veel te druk waardoor je niet door kunt lopen. Hup de bus weer in om om 18:30 in HCMC aan te komen. Wij worden bij het tour bureau gedropt waarbij wij in de buurt iets gaan eten onder het genot van een jug Caipirinha’s en wachten het noodweer af.
11 december – Mekong Delta
Vandaag op tijd opgehaald voor onze reis door de Mekong Delta. Wij zetten iedereen in de minibus af bij de haven, wij moeten mee naar het kantoor. Hier worden wij overgezet in een andere bus. Zijn wij hier blij mee? Er zitten 3 excursie in. Ok! Bij wederom een handicraft shop, waar overigens super mooie Lotus bloemen in bloei stonden, worden wij wederom overgeplaatst in een supervolle bus. Hier zijn wij zeker niet blij mee. Kunnen nergens zitten! Bij de haven in Lao Cai worden wij weer verdeeld. Wij zijn nu met +/- 14 man. Wij varen vanaf hier naar een paar floating markets en zijn meteen onder de indruk van de Mekong Delta. Wij zien hoe kunstig ze zijn met het gebruik van rijst in allerlei gedaantes: papier, koeken, wafels, poffen enz. Ook maken ze cocos snoepjes. Vanuit hier varen wij naar een dorpje waar wij een paar fietsen krijgen om naar het restaurant te fietsen. LEUK!!! Na 5 minuten zijn wij er. Het eten is modaal. Wij hebben nog wat tijd om daar rond te fietsen voordat wij met fiets, boot, bus, boot naar Can Tho worden gebracht; ons eindstation van vanavond. Het hotel is zeer eenvoudig maar niet slecht. Wij douchen snel want wij hebben meer dan trek in een biertje aan de haven. Lekker! Daar eten wij ook meteen wat voordat wij moe en voldaan naar bedje gaan.
12 december
Ontbijt krijgen wij in een ander hotel voordat wij wederom worden herverdeeld. Wij lijken wel een stapel vee maar ach wij zitten op de Mekong, het is stralend weer en wij gaan naar Cai Rang voor de floating markets. Je vindt wat je zoekt door naar de bamboostokken op de boot te kijken; daar hangt het groente en fruit aan wat ze verkopen. Na eerst wat tussen de boten gevaren te hebben stopten wij ergens waar wij verse ananas en mango’s konden kopen. Lekker! Dat smaakt toch wel even ietsjes anders dan een Ananasje uit de AH. Vandaar varen wij naar een rijstpapiermakerij en hebben wij een veel te lange stop bij een restaurantje. Vandaar varen wij verder naar een Orchard en mogen daar weer lekker aan het fruit. Wij laten ons verleiden voor een mango en een overheerlijk papaya met limoen uit de orchard. Smaakt weer heerlijk. Vanuit hier varen wij terug naar Can Tho, plek waar wij gisteravond geslapen hebben en kunnen gaan lunchen in een restaurantje. Na de lunch moeten wij helaas te lang wachten op een groep die uit HCMC moet komen. De groepen worden namelijk wederom herverdeeld. Wij rijden nu ruim 2,5 uur per veel te kleine minibus naar een ander plaatsje waar wij stoppen bij een wierook makerij. Duidelijk heeft niemand hier zin in; wij zijn al veel te lang onderweg en willen eigenlijk de zonsondergang op de boot zien en op deze manier gaat dat echt niet lukken. Het is namelijk al 17:20.
Als wij eindelijk op de laatste boot van vandaag zitten kunnen wij nog een half uur genieten van de schemer en dan is het pikke donker en komen er 1000-en sterren tevoorschijn. Dat laatste half uur in het schemer is hartverwarmend. Mensen staan overal naast de kant te zwaaien of springen in het water als een soort begroeting. Rond 9 uur komen wij na een goede maaltijd aan in Chau Doc, onze laatste halte van vanavond. Wij worden naar het meest afthanse hotel ever gebracht. Gelukkig heb ik de bevestiging van het internet mee en worden wij na wat aanhouden eindelijk gebracht naar een normaal hotel; alhoewel hier kwam ook eerst het bruine Mekong water uit de kraan. Wij slapen als een blok.
13 december
Om 6:45 worden wij naar het andere hotel gebracht waar de rest van de groep geprobeerd heeft te slapen. Vanuit hier vertrekken wij naar een kleine aanlegplaats voor roeibootjes waarvandaan wij gebracht worden naar een fishfarm en een plek waar wij wederom veel te lang moeten wachten. Met de roeibootjes vertrekken wij richting de boot die ons naar de grens moet brengen. Al varende stappen wij over wat tot behoorlijke halsbrekende kapriolen leidt. Drie uur later komen wij aan bij de Vietnamees-Cambodjaanse grens en ja hoor voor onze neus vertrekt de fastboat die volgens de gidsen niet vaarden. Daar gaat onze boot gewoon waarvan ze zeiden dat hij tot 17 December niet vaarde!!! Hadden ze niets mee te maken wij moeten gewoon mee met de slowboat! Wij niet blij want ipv drie uur vanuit Chau Doc zijn wij nu 8 uur kwijt!! De uitzichten vanuit de boot zijn nog steeds de moeite waard. Het contrast Vietnam-Cambodja is langs de oevers wel al een groot verschil. In Vietnam zie je veel meer huisjes en kinderen die in het water aan het spelen zijn. In Cambodja zie je veel minder huizen en als er iemand in het water is, is het voornamelijk om een koe te wassen.Wij komen om 17:00 aan in een buitenwijk van Phnom Penh en moeten vervolgens een half uur wachten op de bus. De bus zou er een uur over doen en zou ons meteen bij het hotel af moeten zetten. Wij komen uiteindelijk pas om 19:30 aan in PP en vervoer naar het hotel wat is dat? Wij lopen naar het hotel en komen daar overbezweet aan. Het is geen super hotel maar de laundry service is free en daar maken wij dan ook maar dankbaar gebruik van maar eerst op de hoek van de straat een biertje en wat te eten!
Deze reis gaat verder in Cambodja.